Tetebatu en Kuta, onze laatste bestemmingen in Indonesië (Dag 162 t/m 168)

In ons laatste reisverslag hebben we je alles verteld over onze eerste dagen op het vaste land van Lombok in Indonesië. Na Sembalun zijn we doorgereisd naar Tetebatu waar we een paar geweldige dagen hebben beleefd. Na Tetebatu zijn we doorgereisd naar Kuta, onze eindbestemming in Indonesië. In dit reisverslag vertellen we je precies wat we hier allemaal hebben gedaan.

Aankomst in Tetebatu en een wandeltour door de omgeving

Op woensdag 16 augustus 2023 verlieten we Sembalun weer en vertrokken we Tetebatu, de volgende bestemming op Lombok. De taxichauffeur zat al even op ons te wachten dus we vertrokken mooi op tijd. Hij was ook zo aardig om onderweg nog even te stoppen. Zo konden we vanaf een prachtig uitzichtpunt nog wat foto’s maken van de vallei bij Sembalun.

Na ongeveer 1 1/2 uur rijden kwamen we aan in Tetebatu. Deze plaats ligt ten zuiden van de Rinjani vulkaan en vanwege de hoogte is het hier ook wat koeler. We konden direct onze kamer in bij het Bunga Maliq Bungalow Lombok. Een erg nette ruime kamer met een eigen terrasje en een hangmat. Ook konden we hier lunch bestellen die door de gastheer Erizal werd gemaakt. Hij runt het verblijf samen met zijn stiefvader die we “Africana” mochten noemen.

De avond voor Onafhankelijkheidsdag

Hierna besloten we om nog een korte wandeling te maken. Na wat lopen zagen we op Google Maps dat er een waterval in de buurt zou zitten. Een groep kinderen wilde ons hier wel naartoe brengen, en dat lukte inderdaad. Ondanks dat we aangegeven hadden ze geen geld te gaan geven vroegen ze hier wel om. Een van de oudere kinderen werd dan ook erg kwaad dat hij niks kreeg en besloot ons zelfs vanaf een afstand met stenen te bekogelen. Dit hadden we nog niet eerder meegemaakt in Indonesië.

Op de terugweg zagen we op een veldje de voorbereidingen op het feest rondom Onafhankelijkheidsdag in Tetebatu. Na het avondeten in het Bunga Maliq Bungalow Lombok was het tijd voor muziek. Een vriend van Erizal kwam met zijn gitaar en voor we het wisten zaten we samen met een Frans koppel dat hier ook verbleef te zingen. Dat was nog niet alles. Al snel werd besloten om samen naar het veldje te gaan waar we die dag eerder al hadden gestaan. Daar zou die avond een groot feest zijn volgens Erizal, waar hij ook nog eens met zijn band moest optreden. Voor we het wisten zaten we rijstwijn te drinken bij zijn familie en hoorde we zijn band ietwat vals spelen op een bijna leeggelopen grasveld. Een goede start van ons verblijf.

Een wandeltour door de omgeving van Tetebatu

Een dag later gingen we ondanks de rijstwijn van de dag ervoor vroeg op pad. Donderdag 17 augustus 2023 stond namelijk in het teken van de omgeving van Tetebatu. Na het ontbijt nam Erizal ons om 9:00 uur namelijk een dag op pad door de prachtige omgeving. De wandeling startte met een wandeling door de rijstvelden. Hier zagen we ook al snel een man in een palmboom klimmen om er een kokosnoot uit te halen.

Naast de rijstvelden zitten er ook prachtige watervallen in de omgeving. Daarom stopten we eerst bij de Terjun Sarang Walet waterval. Via een gammel houten bruggetje kwamen we er terecht. Een mooie waterval met een poeltje om te te zwemmen. We trokken dus snel onze waterschoenen aan en doken in het frisse water. Hierna liepen we door naar de Durian Indah waterval. Ook hier namen we een duik, maar dit was van korte duur. Het water was hier namelijk nog wat frisser dus dat hadden we snel gehad.

Dichtbij deze waterval konden we een restaurantje bezoeken waar we rustig wat konden eten. Helaas begon het ook te regenen. Het was een flinke bui die te lang duurde om op te wachten. Daardoor liepen we in de regen naar het Monkey Forest. In een klein bos was het erg rustig en hadden we al snel geluk om hoog in de bomen de beroemde zwarte apen van Lombok te vinden. Door hun lange zwarte staarten waren ze goed te zien. We hadden ons inmiddels bedekt met een handdoek tegen de regen, maar zodra we het bos verlieten werd de regen al minder. Na een heerlijke maaltijd was het ook deze avond weer tijd voor een muziekje en een paar lekkere glaasjes rijstwijn.

Tour langs de ambachten van Lombok

Voor onze laatste dag in Tetebatu hadden we met Erizal en Africana afgesproken om een ochtendje op pad te gaan. Omdat er die dag gasten zouden komen was het deze keer Africana die ons na het ontbijt samen met een chauffeur meenam op pad. Deze tour stond in het teken van de ambachten die Lombok kent. Zo stopten we eerst bij een weverij. Hier werd nog op traditionele manier de katoenen doeken gemaakt. De trotse eigenaar liet ons zien hoe de draden gekleurd werden en vervolgens werden geweven. In verschillende huizen rondom de winkel zaten er oude vrouwtjes te weven en de draden te kleuren.

Naar de pottenbakkerij

Terug in de winkel liet hij al zijn producten zien en kleedde hij ons zelfs nog aan. We hebben niets gekocht en dat was ook geen enkel probleem. Na het weven was het tijd om te gaan kleien. De volgende stop was namelijk een pottenbakkerij. Voor we het wisten werden er kleine krukjes tevoorschijn gehaald en kregen we een homp met klei voor ons neus. We deden de vrouw goed na en voor we het wisten hadden we allebei een geweldige asbak voor ons neus staan. En het was nog niet eens Vaderdag of Moederdag! Natuurlijk konden we ook hier weer rondkijken in het winkeltje, en ditmaal besloten we om een paar kleine schaaltjes mee naar huis te nemen.

Bamboevlechten

De laatste stop was bij een bamboevlechterij. We werden bij een woning afgezet waar ook al een Europese familie aanwezig was. Ongeveer 6 vrouwen waren al druk bezig met het vlechten van allerlei producten met bamboe. We mochten plaatsnemen op de grond en al snel kregen we iets in onze handen geduwd. We moesten dus aan het werk. Het vlechten van een tas viel nog niet mee, maar gelukkig hadden ze ook nog wat makkelijkere klusjes voor ons. We kregen allebei nog een op maat gemaakte ring en ik (Erik) mocht van de dames wel blijven werken. Toch kozen er we voor om dit maar niet te doen. Wel wist Judith nog een erg mooi tasje te vinden.

Die avond maakte Erizal een heerlijke maaltijd voor ons en voor Thaïs, een Franse vrouw die die dag was aangekomen. Ze was erg gezellig gezelschap en na een leuk gesprek was het toch weer tijd om de muziekinstrumenten tevoorschijn te halen. Ditmaal was er zelfs een kampvuur gemaakt waar we met z’n allen omheen gingen zitten. Voorzien van een lekkere fles rijstwijn werd het weer erg gezellig. Zo zongen we luidkeels het eerder geoefende “Het is een nacht” van Guus Meeuwis in het hart van Lombok. De Nederlandse buren die in de naastgelegen accommodatie verbleven waren er wat minder blij mee en vroegen om 21:45 uur al hoe lang dit zou gaan duren. Een latertje werd het vervolgens niet meer, maar gezellig was het wel.

Onze eerste dagen in Kuta

Zaterdag 19 augustus 2023 was het tijd om door te reizen naar onze laatste bestemming op Lombok en Indonesië. We sluiten onze reis door dit prachtige land namelijk af in Kuta. Hiervoor moesten we wel eerst weg zien te komen uit Tetebatu. We zouden namelijk om 10:00 uur opgehaald worden maar de chauffeur liet via WhatsApp weten dat dit later zou worden. Uiteindelijk werden we pas om 11:15 uur opgehaald. Gelukkig maakte de taxichauffeur aardig wat vaart en kwamen we rond rond 13:00 uur aan bij het Lombok Khophilauvillas. Dit hotel heeft een aantal prachtige bungalows buiten Kuta liggen met geweldig uitzicht en uitstekende voorzieningen.

We hadden ook gevraagd om scooters en deze stonden al mooi voor ons klaar. We gingen daarom eerst naar het Grass Cafe voor wat eten. Voor een klein prijsje kregen we allebei een erg goed gevuld bord met mie goreng. Daarna ging het helaas wat minder goed met Judith. Ze begon zich niet lekker te voelen, kreeg veel last van diarree en ze had koorts. Die avond heeft ze dan ook in bed doorgebracht terwijl ik (Erik) een maaltijd bestelde.

Na een vervelende nacht ging het de volgende dag gelukkig al wat beter. De koorts was gezakt en de bezoeken aan de wc werden ook geminderd. We besloten daarom op zondag 20 augustus een rustig dagje in te lassen. Ik (Erik) ben met de scooter naar de barbershop geweest en heb op de terugweg nog wat boodschappen meegenomen voor Judith.

Na de lunch zijn we lekker aan het zwembad gaan liggen en heb ik een heerlijke plons in het water genomen. Judith was nog niet genoeg hersteld dus bleef die avond in de kamer terwijl ik ergens een hamburger ging eten. Zulke dagen zitten er soms nou eenmaal ook bij. We hebben ze dan ook liever in de fijne plek waar we nu zitten in plaats van een slecht hotel met slechte voorzieningen.

De laatste dagen in Indonesië

De laatste twee dagen in Indonesië ging het gelukkig al een stuk beter met Judith. Op maandag 21 augustus 2023 gingen we daarom na het ontbijt samen met de scooter op pad. De eerste stop die we maakten was Mawun Beach. Nadat we entree hadden betaald om hier met onze scooters op te komen viel het toch wat tegen. Het strand was mooi wit en het water mooi blauw, maar er zat ook behoorlijk wat vuil in. Waarschijnlijk vanwege de stroming, maar niet bepaald aantrekkelijk.

Hierdoor gingen we snel naar Selong Belanak Beach toe. Het was eventjes rijden, maar dit populaire strand was ons al eerder aangeraden. Door de populariteit was het hier echter ook behoorlijk druk. We zagen er rijen met bedjes en meerdere mensen die ons direct aanspraken voor het huren van een bedje of het nemen van surflessen. Het strand zag er wel mooi uit, maar naar onze mening een beetje te druk. We besloten daarom om hier iets te drinken en daarna de scooter weer op te stappen. Om de hoek vonden we het Mango Rooftop waar we heerlijk en rustig van een prima lunch hebben genoten.

De lokale bruiloft

Terug naar de Lombok Khophilauvillas koelden we lekker af in het zwembad. Toen we ons daarna gereed wilde gaan maken voor de avond werden we door een van de medewerkers geroepen. Er was namelijk een bruiloft in het dorpje waar we verbleven. Dat laten ze hier in Indonesië niet onopgemerkt voorbij gaan. Al vrij snel zou er namelijk een hele stoet door de straten trekken en dus pakten we snel onze scooters om naar beneden te gaan. We werden al snel opgemerkt door de lokale bevolking die het zichtbaar leuk vonden dat we kwamen kijken.

Wat volgde waren mooi geklede mannen en vrouwen in traditionele kleding. Niet allen de bruid en bruidegom waren mooi gekleed, maar ook de anderen liepen er op hun best bij. Dit alles werd ook nog eens vergezeld met vrij luide muziek. Het was een hele belevenis en erg leuk om een keer te zien. We waren dan ook blij dat de behulpzame medewerker er ons op wees. Hierna pakten we snel onze scooters om naar Kuta te rijden. Er stond Mexicaans op het menu die avond, wat erg lekker smaakte.

Op dinsdag 22 augustus was het dan zover, onze laatste volle dag na bijna 7 weken in Indonesië. Na een lekker Frans ontbijtje zijn we eerst eens aan de slag gegaan met ons visum voor Vietnam. Dit zou namelijk onze volgende bestemming worden. We hadden immers onze vluchten en verblijf al geboekt. Op donderdag 17 augustus hadden we online het e-visa aangevraagd. Helaas kregen we al snel bericht dat het visum uiterlijk 24 augustus goedgekeurd zou worden. Dat zou dus een dag te laat zijn! Na een nachtje slecht slapen moest er actie ondernomen worden. Die ochtend hebben we dan ook contact opgenomen met het bureau Vietnamvisavoa. Zij konden het proces (uiteraard tegen betaling) versnellen en er voor zorgen dat we diezelfde dat onze visums nog binnen zouden hebben.

Al iets meer gerustgesteld gingen we daarom aan het einde van de middag op de scooters op pad. Ditmaal gingen we richting het oosten om het Tanjung Aan strand te ontdekken. Het was een flinke rit waarbij we op een tweebaansweg ook het bekende Sirkuit Internasional Mandalika motorcircuit passeerden. We gingen hier op aanraden van de eigenaren van ons hotel naar de Warung Pandan. In de enorme bouwput van wegen kwamen we er aan. We keken onze ogen uit want dit was misschien wel het mooiste strand wat we in Indonesië hadden gezien. Voor de kosten van het eten en drinken konden we twee bedjes krijgen, dus dat hebben we gedaan.

Het was een heerlijke middag aan het strand. We hebben nog lekker langs het water gelopen om vanaf een rots wat foto’s te maken. Ook een kleine plons in het water kon niet ontbreken. Hierna zijn we teruggegaan. Op de terugweg kwamen we nog een kudde koeien tegen op de tweebaansweg en in Kuta was er wederom een flinke optocht. Deze leek nog altijd vanwege de Onafhankelijkheidsdag van 5 dagen eerder te zijn. Op dat moment kreeg ik gelukkig ook bericht dat de visums voor Vietnam waren goedgekeurd. Met een gerust hart kwamen we dus weer aan bij onze bungalow. We sloten ons verblijf in Indonesië af met een maaltijd bij Asthari. Het eten was lekker en het uitzicht prachtig. Indonesië vonden we geweldig, op naar Vietnam!

Benieuwd naar de bewegende beelden van dit gedeelte van onze reis?
Check dan hieronder de video van ons YouTube kanaal!