Zoals ik eerder bij de recensie van het reisboek Wegwee van Ap Dijksterhuis al aangaf kan je reisboeken naar mijn idee opsplitsen in informatieve boeken en reisverhalen. De informatieve boeken zijn bijvoorbeeld de reisgidsen, inspiratieboeken en boeken die reisroutes bevatten. De boeken met reisverhalen nemen je echt mee op een reis aan de hand van beschreven gebeurtenissen en reisverslagen. Het boek Cappucino in het Midden-Oosten van Anika Redhed valt precies in de categorie reisverhalen.
Cappuccino in het Midden-Oosten
Nadat schrijfster Anika Redhed eerder dit jaar het boek Cappuccino in Jordanië publiceerde volgde in november 2019 het boek Cappuccino in het Midden-Oosten. Waar het eerste boek zich logischerwijs richtte op Jordanië is het ditmaal een combinatie van de Iran, Dubai en Oman. Opnieuw trekt Anika dus richting het Midden-Oosten, maar doet ze ditmaal dus 3 behoorlijk verschillende landen aan.
De titel verwijst overigens naar het dagelijks terugkerende ritueel waarbij Anika samen met haar man Harrie op iedere locatie samen een cappuccino drinken. Dit vaste gegeven loopt als een rode draad door het boek. Persoonlijk zie ik eigenlijk als een bepaling van de standaard van een bepaald land afgemeten aan een kop cappuccino.
Iran
Het boek begint in Iran, waar de reis door dit gedeelte van het Midden-Oosten begint. De 10 dagen in dit bijzondere land worden uitgebreid besproken waarbij in veel detail de verschillende situaties geschetst worden. Natuurlijk kan je in Iran niet om de politieke situatie heen. Anika beschrijft daarom uitgebreid hoe ze hierover met verschillende mensen spreekt. Iran is een land waar het verplicht is om als vrouw een hoofddoek te dragen en dat doet Anika dan ook netjes. Tekenend is wel om te lezen hoe de Iraanse vrouwen als een soort protest enkel een losse sjaal dragen die ze ook nog eens zo ver mogelijk naar achteren laten zakken.
Anika bezoekt de bekende steden Teheran, Kashan, Isfahan en Shiraz. Hierin beschrijft ze heel goed hoe de lokale bevolking omgaat met het regime van Khamenei. Ook de terugkerende korte gesprekken waarbij standaard gevraagd wordt waar ze vandaan komt zijn erg vermakelijk. Het hoofdstuk wordt afgesloten met de zin: Naar Iran ga je voor de mensen. Naar mijn idee is dit veelzeggend en iets wat ik al vaker over dit land heb gelezen.
Dubai
Na Iran trekken Anika en haar man Harrie verder naar Dubai. Het contrast met Iran maakt dit een interessante bestemming binnen deze reis. In eerste instantie weet je niet zo goed of dit een positieve of negatieve ervaring is. Anika beschrijft erg goed hoe veel vrijer Dubai is, maar vooral ook hoe warm het er is. De hoofddoekloze vrouwen, luxe winkelcentra, dure auto’s en het goed geregelde verkeer zijn maar enkele voorbeelden van opvallende kenmerken van dit emiraat. Gedurende het hoofdstuk ga je jezelf steeds meer afvragen of de schrijfster deze overgang als positief of negatief ervaart. Ook hier volgt in de laatste zin van dit hoofdstuk het verlossende woord.
Oman
Als laatste bestemming neemt Anika je mee naar Oman. Het land wordt een beetje als kleurloos beschreven maar dat zou ook kunnen door de fysieke staat waarin de schrijfster op dat moment in verkeerd. Wanneer je je fysiek niet optimaal voelt kan dit een behoorlijk stempel op je reis drukken. Vooral in dit laatste hoofdstuk komt dat sterk naar voren. Het zegt genoeg dat Harrie opmerkt dat hij de huurauto het mooiste aan Oman vond.
Eindoordeel
Anika neemt je in dit reisverhaal mee naar landen in het Midden-Oosten die ik zelf nog nooit heb bezocht. Ik heb er in verschillende boeken al wel eerder over gelezen en verschillende tv-programma’s over gezien. Dit verhaal is echter heel persoonlijk geschreven en beschrijft heel goed het gevoel dat ze heeft in de verschillende landen. Naast de positie van vrouwen, de vergelijking met het westen en de cappuccini wordt dit gevoel ook bepaald door haar fysieke toestand.
Het boek vind ik erg prettig om te lezen en je hebt echt het gevoel dat je met Anika en Harrie meereist. Soms vraag ik me echter wel af of het wel zo’n leuke reis is. Soms vind ik het namelijk moeilijk om uit de tekst te halen of ze het wel naar hun zin hebben. Wanneer je jezelf ziekt voelt kan dit een flinke stempel drukken op hoe je een reis ervaart. Je moet er voor waken dat dit niet de overhand krijgt en je reis verpest. Voor mij persoonlijk komt dit namelijk net iets te veel terug. Hierdoor wordt ik maar niet geraakt door de schoonheid die deze landen ook zullen hebben.
Misschien leef ik ook wel gewoon iets te veel mee, en hoop ik dat ze zich tijdens de volgende reis wat beter zal voelen zodat ik er zelf waarschijnlijk ook een beter goed aan over zal houden.
Anika Redhed – Cappuccino in het Midden-Oosten
Auteur: Anika Redhed
Uitgeverij: M2C
ISBN: 9789080924161
Prijs: € 15,95, paperback, 216 pagina’s
Dit is een gesponsorde post, maar het bericht is volledig gebaseerd op mijn eigen mening en ervaringen.
LAAT EEN REACTIE ACHTER