Enkele dagen terug besloten we om na Pipa richting Porto de Galinhas te vertrekken. Omdat Pipa een rustig afgelegen plaats is werd dat nog een hele klus. We hebben misschien niet de kortste route genomen, maar het is ons gelukt. Onze volgende bestemming in Brazilië is daarom Porto de Galinhas geworden, en in dit reisverslag lees je precies wat we daar allemaal hebben gedaan!
Donderdag 4 oktober 2018 (Dag 86)
Met een taxi zijn we naar Goianinha gegaan waar we bij een restaurant werden afgezet. Hier konden we onze online gekochte tickets activeren en na wat wachten kwam de bus naar Recife. Eenmaal in Recife aangekomen moesten we in Porto de Galinhas zien te komen. We namen een Uber naar het vliegveld waar we een bus konden nemen, deze bus zou er echter uren over doen. Op het vliegveld werden we aangesproken door een taxichauffeur die ons wel naar Porto de Galinhas wilde brengen. Gezien de prijs besloten we hiermee akkoord te gaan, en we kregen zijn kaartje nog mee die later nog goed van pas zou komen.
Het was inmiddels al bijna donker in Brazilië toen we in Porto de Galinhas bij ons hotel aankwamen. We zouden 2 nachten verblijven in het Porto Familly Chales, en wat betreft het hotel was dit ruim voldoende. We kregen in eerste instantie een hele kleine kamer, maar nadat we dit bij de receptie zijn gaan melden kregen we gelukkig een andere kamer. Deze kamer was een stuk ruimer, maar erg simpel en een erg klein bedje.
Ondanks deze tegenvaller bleek het stadje die avond erg leuk te zijn, maar ook erg toeristisch en erg druk. We hebben lekker gegeten, rondgekeken, een toer voor de volgende dag geboekt en genoten van live muziek.
Vrijdag 5 oktober 2018 (Dag 87)
De volgende ochtend moesten we om 8:30 uur klaar staan en kwam er een busje voorrijden. Die ochtend vertrokken we namelijk voor een dagtour naar Praia dos Carneiros, waar ons een echte Braziliaanse dag stond te wachten.
In de bus bleek al dat we de enige buitenlandse toeristen waren en er niemand een woordje Engels kon. We werden door de gids dan ook snel aan een stel gekoppeld die ons wel zouden helpen, en met wat gebruik van Google Translate kwamen we een heel eind.
Na ongeveer 1 1/2 uur rijden door suikerrietvelden kwamen we aan bij een groot resort “Bora Bora“. Hier zouden we de hele dag verblijven, en vanaf hier zou er ook een bootje gaan varen waarmee we nog verschillende plekken zouden gaan zien. Het resort stond vooral in het teken van hetgeen waar de Brazilianen erg goed in zijn; eten en drinken. Dat werd er dan ook in overvloed gedaan. Ook lag er een “natuurlijk zwembad” aan het strand waar we nog even hebben genoten van het water alvorens we de boot op gingen.
Rond 12:30 was het dan echt tijd om de boot op te gaan. De boot was voorzien van livemuziek waarbij 3 muzikanten de ene na de andere Braziliaanse klassieker ten gehore bracht waarbij er door de aanwezigen regelmatig werd meegezongen. Ook op de boot was voldoende eten en drinken te verkrijgen. De eerste stop bracht ons naar enkele zandbanken waar we het water in mochten.
De tweede stop bracht ons naar de rand van een eiland waar verschillende vrouwen klaarstonden om ons in te smeren met lokale modder. Deze modder zou onder andere goed zijn voor je huid. Onder het mom “baat het niet dan schaadt het niet” lieten we ons lekker insmeren. We hebben helaas nog niet gemerkt of het de gewenste uitwerking heeft gehad.
Hierna zette de boot koers richting het resort, maar daarmee kwamen we eerst nog langs een erg bekende kerk. Het kerkje Capela de São Benedito is in Brazilië bekend van verschillende films en was mooi te zien vanaf het water.
Na de lunch en de gebruikelijke caipirinhas in Brazilië gingen we we weer terug richting Porto de Galinhas. Het was een leuke tour waarbij we niet heel veel te zien kregen, maar wel een goed beeld kregen van hoe de Brazilianen hun vrije dagen besteden. Terug in Porto de Galinhas hebben we die avond nog door het stadje gelopen en genoten van een zoete pannenkoek en een lokale capoeiragroep die in een van de straten een demonstratie gaf. Caipoeira is een spel dat vaak omschreven wordt als soort vecht-dans. Het wordt veel beoefend in Brazilië, maar hier in Porto de Galinhas zagen we het voor het eerst!
Zaterdag 6 oktober 2018 (Dag 88)
De volgende ochtend zouden we weer direct vertrekken naar Aracaju. Om het onszelf makkelijk te maken hadden we onze taxichauffeur van een paar dagen daarvoor benaderd en die kon ons naar Recife brengen. Hier konden we de bus nemen naar Aracaju, waarvan ik online de tickets al voor had besteld. Het was misschien niet de snelste manier, maar wel een directe bus.
De busrit zou 8 1/2 uur in beslag nemen en ondertussen komen we die uren met wat muziek, films en slapen erg makkelijk door. We stopten al snel om te lunchen, en zouden later nogmaals stoppen. Het gaf ons in ieder geval de mogelijkheid om even de benen te strekken en een luchtje te scheppen. We kwamen laat aan in Aracaju en doken dus direct ons extra grote bed in van het uitstekende Pousada Encantare.
Zondag 7 oktober 2018 (Dag 89)
Aracaju is voor ons meer een handige tussenstop naar Salvador, maar toch hebben we hier nog leuke dingen gedaan. Gisteren zijn we langs de boulevard gaan lopen. We kwamen onder andere een enorme krab tegen, een bekend symbool van deze regio (en gelukkig niet uit Bèrrege), en wederom een groot naambord.
We bleven langs de kust lopen en kwamen uiteindelijk bij een kleine dierenopvang voor zeeschildpadden en vissen. Voor een klein bedrag konden we hier een kijkje nemen enkele exemplaren aanschouwen. Het was erg klein opgezet, maar het oogde netjes en het was een leuk bezoekje.
Na een lekkere lunch zijn we naar het strand gegaan. Dit strand was een stuk minder dan hetgeen wat we eerder hebben bezocht, maar we hebben er even lekker gezeten. In de avond wilden we tapas gaan eten maar helaas was dit restaurant gesloten. De eigenaar verzekerde ons dat hij vandaag wel open zou zijn, dus we gaan er straks maar eens een kijkje nemen. Een eindje verderop zat een pizzeria waar we toen maar zijn gaan eten. Ook was gisteren de eerste verkiezingsronde in Brazilië. Op veel terrassen waren de uitslagen op tv’s te zien, maar verder hebben we er vrij weinig van gemerkt.
Maandag 8 oktober 2018 (Dag 90)
Voor vandaag hadden we besloten om nog wat van de stad te zien alvorens we morgen verder reizen naar Salvador. We wilden een Uber nemen naar de centrale markt, waar ook de toeristische markt zich bevindt. Onze Uber chauffeur was echter wel gesteld op ons en stopte onderweg nog een paar keer bij enkele bezienswaardigheden zodat we nog wat foto’s konden nemen.
Eenmaal aangekomen bij de Mercado Municipal Governor Albano Franco bleek deze zeer de moeite waard te zijn. Hij was erg groot en er was van alles te zien. Veel vis, fruit en kleding was er en we konden nog wat cashewnoten kopen voor in de bus morgen. Na een wandeling door de winkelstraat namen we wederom een Uber naar het winkelcentrum. Hier hebben we een lunch genomen en wat noodzakelijke boodschappen gedaan zoals deodorant, beltegoed en water. Bij terugkomst in het hotel hebben we nog even in het zwembadje gelegen en straks gaan we eens kijken of het tapasrestaurant vandaag echt open is.
Voor morgen hebben we bustickets geboekt naar Salvador, waar we in 5 uur rijden aan zouden moeten komen. We verblijven daar enkele dagen en hebben er onder andere al een stadstour geregeld. In de volgende blog dus Salvador!
Je word er niet magerder op Eric. Mooie foto’s en goed commentaar,lees het altijd metgezel plezier.