Van Kanchanaburi naar Ayutthaya (Dag 226 t/m 230)

Zoals we in ons laatste reisverslag al hadden verteld zitten we inmiddels in Thailand. We hebben een paar mooie dagen achter de rug in Bangkok en zijn daarna verder gereisd naar Kanchanaburi. We hebben hier onder andere het Thailand-Burma Railway Centre gezien en we zijn met de auto naar de Erawan watervallen gegaan. In dit reisverslag lees je er alles over!

Met de bus naar Kanchanaburi

Het was dag 226 van onze reis en na het uitchecken bij het Samsen Street Hotel pakten we een taxi naar het busstation. Daar stond het busje al klaar naar Kanchanaburi. Iets na 10:00 uur vertrok hij en de buschauffeur gaf direct vol gas. Al slingerend door het verkeer maakte hij flinke vaart en zorgde ervoor dat we al om 12:30 aankwamen. Hier pakten we wederom een taxi en voor we het wisten stonden we voor de deur van het Chez Bure – Bure Homestay. We kregen een erg nette en ruime kamer.

Daarna gingen we maar eens op pad door deze stad in Centraal-Thailand met ongeveer 50.000 inwoners. Deze keer kozen we voor de lekkere tosti’s van de 7-Eleven, waar het ook nog eens heerlijk koel was. Al snel kwamen we op het idee om een auto te huren voor de komende dagen. De bezienswaardigheden liggen op vrij grote afstand van de stad. Daarnaast zagen we veel bedrijven die een auto aanbieden voor een goede prijs. Nadat we deze hadden vastgelegd zijn we doorgelopen naar het Thailand-Burma Railway Centre.

Thailand-Burma Railway Centre

Het Thailand-Burma Railway Centre is een museum en onderzoekscentrum over de Thailand-Birma-spoorweg. Deze spoorweg had ook wel de bijnaam de Dodenspoorlijn. Deze spoorlijn is namelijk gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Japanners dwongen destijds geallieerde krijgsgevangenen en dwangarbeiders om deze spoorlijn te bouwen. De spoorlijn was na 16 maanden voltooid. Bij de bouw stierven er dagelijks gemiddeld 75 dwangarbeiders vanwege de erbarmelijke omstandigheden.

Het museum geeft goede uitleg over dit stuk geschiedenis waarbij de Nederlanders ook een grote rol hebben gespeeld. Tot de krijgsgevangenen behoorden namelijk ook veel Nederlanders, waarvan er uiteindelijk 2790 stierven. Tom had zich goed ingelezen over dit onderwerp en Judith en ik (Erik) leerden hier zodoende ook weer veel over bij. We vonden het dan ook erg interessant om hier wat meer van te zien. We sloten het bezoek af met een kijkje op de Erebegraafplaats Kanchanaburi waar 7.000 van de gestorven soldaten begraven liggen.

Na een wat minder eerste indruk van Kanchanaburi kwamen we er trouwens al snel achter dat hier best veel te beleven is. Zo wisten we die avond een erg leuke plek aan het water te vinden bij het Davenport Cafe waar we heerlijk rustig hebben gegeten. Bij het Ave Thai Food & Good Beer zetten we met een paar lekkere drankjes een kroon op deze prima dag.

Met de auto naar de Erawan watervallen

Op vrijdag 20 oktober 2023 was het tijd om onze auto te gaan ophalen. De dag ervoor hadden we afgesproken bij Toz&tang car rental en we konden hem direct meenemen. De auto zag er netjes uit en had ruim plek voor ons drieen. Voor 2 dagen betalen we ฿1500, ongeveer €39. Dat is dus maar €6,50 per persoon per dag. Tom en ik (Erik) haalden Judith op bij het Chez Bure – Bure Homestay om daarna door te rijden naar Cinnamon Coffee. Dit leuke koffietentje heeft een erg lekker ontbijt menu. Hierna konden we echt op pad.

We wilden namelijk de Erawan watervallen gaan bezoeken. Deze liggen op ongeveer 80 kilometer van Kanchanaburi dus stapten we voor een rit van ongeveer 1 uur in de auto. De wegen zijn uitstekend en onderweg kregen we al een paar mooie uitzichten voorgeschoteld. Eenmaal aangekomen in het Erawan National Park moesten we via een app entree betalen en konden we doorrijden naar de parkeerplaats. Daar zagen we dat het gelukkig niet al te druk was.

De wandeling naar boven

Al snel besloten we om eerst naar de bovenste waterval te lopen. Na ongeveer 45 minuten kwamen we daar aan. Onderweg passeerden we de andere watervallen en maakten we een korte stop om even te kijken. Over het algemeen was het pad vrij goed, met veel trappen. Vooral het laatste lange stuk was een behoorlijke klim naar boven. Behoorlijk bezweet en vermoeid kwamen we daar dus aan. Het was echter zeker de moeite waard. Bovenaan was er een prachtige waterval. Het water was er niet diep, maar diep genoeg om lekker wat in te badderen. Het enige nadeeltje waren de vissen die al snel aan je voeten kwamen knabbelen.

Zo werkten we onze weg terug naar beneden. We stopten bij verschillende watervallen en waar het kon gingen we lekker in de poeltjes liggen. Het was de perfecte manier om dit park te bezoeken. Op deze manier bleven we lekker koel, zagen we veel en genoten we van het frisse water. Bij de laatste waterval waar we in zijn gegaan was het water lekker diep zodat we ook echt wat konden zwemmen. Hier wisten we zelfs achter de waterval te klimmen.

Terug bij de parkeerplaats hebben we wat gegeten en zijn we met de auto weer terug naar Kanchanaburi gegaan. Daar hebben we die avond onze plannen weer wat concreter gemaakt, gegeten en de was gedaan. Judith is erg blij dat Tom er is, aangezien hij het wel leuk vindt om een spelletje te spelen. Daardoor kon ik (Erik) ondertussen de was doen. Het was een erg leuke dag, de auto bevalt goed en de omgeving van Kanchanaburi is fantastisch.

Terug naar de tijd van de Bridge Over the River Kwai

Zaterdag 21 oktober 2023 begon niet zoals we hadden verwacht. Het was die nacht namelijk gaan regenen en behoorlijk veel ook. Ook in de ochtend bleef het maar doorregenen. We konden alleen maar hopen dat het snel over zou gaan. Net als de vorige dag zijn we lekker gaan ontbijten bij Cinnamon Coffee. Daarna was het tijd om eens een kijkje te gaan nemen bij de Brug over de Kwai. Deze brug was onderdeel van de zogenaamde Thailand-Birma-spoorweg, oftewel de dodenspoorlijn. De brug is voor veel mensen echter vooral bekend vanwege de gelijknamige film uit 1957.

Helaas regende het nog steeds dus zat er niets anders op dan in onze regenponcho’s over de brug te gaan. Het was een bijzondere plek om te kijken en foto’s te maken. Daarnaast had je een prachtig zicht over de Kwai rivier. Het regende echter nog steeds, dus lang bleven we niet. We gingen snel de auto weer in.

Hell Fire Pass Memorial Museum

Het was namelijk nog ongeveer 1 uur rijden naar het Hell Fire Pass Memorial Museum. Tom had research gedaan en eigenlijk deze dag een beetje ingedeeld en dat pakte erg goed uit. Dit museum is een herinneringsplaats geworden voor de vele duizenden Australische slachtoffers tijdens de bouw van de dodenspoorlijn. Ook wordt er stilgestaan bij de doden uit Groot-Brittannië en Nederland. Omdat het volledig gefinancierd wordt door de Australische staat is het vrij toegankelijk, wat voor ons altijd een leuke bijkomstigheid is.

Bij aankomst konden we eerst een kijkje nemen in het museum. Daar keken we een film van ongeveer 10 minuten voordat we met eigen ogen de Hell Fire Pass konden gaan bekijken. De Hell Fire Pass is een van de meeste gruwelijke delen van de dodenspoorlijn. Er zijn ongeveer 700 dwangarbeiders gestorven op deze plek. De bijnaam komt doordat ze in het donker moesten doorwerken bij het licht van de fakkels. Hierdoor leek het letterlijk en figuurlijk op een gedeelte van de hel. Het was wederom erg indrukwekkend om te zien. We vinden het dan ook erg goed dat we op deze manier iets meer leren over dit deel van de geschiedenis waar we in Nederland nauwelijks iets over horen.

De watervallen van Nam Tok Sai Yok Noi

Hierna hadden we honger gekregen en was het tijd voor ontspanning. We reden door naar Nam Tok Sai Yok Noi, op ongeveer halverwege de terugweg. Deze waterval is het populairtse onderdeel van het Sai Yok National Park. Dat hebben we gemerkt. Nadat we amper een parkeerplaats konden vinden zagen we hoe enorm druk deze plek was. Op een zaterdagmiddag trekken veel locals hiernaartoe om van het koele water te genieten en samen wat te eten en drinken. Wij gingen voor een spotgoedkope lokale maaltijd om daarna bij de watervallen te kijken. Waar Judith en Tom deze keer verstek lieten gaan besloot ik (Erik) om toch nog even in mijn zwembroek van het koele water te genieten. Gegeten en opgefrist konden we verder naar de volgende plek.

De Tham Krasae Railway Bridge

De laatste bestemming van deze roadtrip was de de Tham Krasae Railway Bridge. Ook dit was weer een gedeelte van de dodenspoorlijn. Een populair gedeelte kunnen we wel zeggen. Er gaat namelijk nog altijd meerdere keren per dag een prachtige oude toeristentrein over een gedeelte van het spoor. Deze plek is voor veel mensen het hoogtepunt van deze treinreis. Het is namelijk een prachtige oude houten brug die tegen een rotswand aan is gebouwd.

Langs allerlei souvenirwinkeltjes kwamen we aan bij de brug die inderdaad prachtig was. Lang de enorme rivier en met op de achtergrond de bergen was het werkelijk een plaatje. We liepen over het spoor en hoorden in de verte dat er een trein aan zou komen. We hadden dus geluk. Na even wachten kwam hij er inderdaad aan en werd het plaatje alleen maar mooier. De trein zat vol met fotograferende toeristen, en daar stonden wij dan weer een foto van te maken.

Het was wederom een erg leuke stop, zeker voor het maken van wat mooie foto’s We kochten nog een lekker ijsje en liepen terug naar de auto. We reden terug naar Kanchanaburi om daar de auto bij Toz & Tang car rental weer af te geven. Omdat we nog moesten tanken werden we door een van de medewerkers meegenomen naar het tankstation om vervolgens bij het Chez Bure – Bure Homestay afgezet te worden.

Dragon Pathumwan Kanchanaburi F.C. – Samut Praken City F.C.

Na een korte opfrisbeurt in het hotel gingen we al snel weer naar EatSmith. We hebben hier lekker gegeten, maar wel snel. Het restaurant lag namelijk direct tegenover het Kanchanaburi Stadium waar we nog naar een voetbalwedstrijd wilden gaan. Nadat we hadden gegeten hoefden we dan ook alleen maar de weg over te steken om bij het stadion aan te komen. Daar kochten we voor ฿100 (+/- €2,60) per persoon een kaartje. De wedstrijd was weliswaar al een paar minuten bezig maar we hadden al snel een paar leuke plaatsen gevonden ter hoogte van de middellijn.

Vanavond speelde de lokale trots Dragon Pathumwan Kanchanaburi F.C namelijk tegen Samut Praken City F.C. Het was een wedstrijd uit de middenmoot van de Thaise League 2. Het stadion was matig gevuld waarbij er een aantal tribunes maar open waren. Wij zaten gelukkig tussen de fanatieke thuissupporters. Ondanks dat het niet druk was waren ze namelijk wel erg fanatiek. Er werd gezongen, getrommeld en fanatiek geroepen richting het veld. Tom en ik (Erik) waren overtuigd, dus in de rust kochten we allebei een shirt van Dragon Pathumwan Kanchanaburi F.C.

De wedstrijd eindigde uiteindelijk in een 3-1 overwinning, en een kleine vechtpartij. Het weerhield de spelers er overigens niet van om tenslotte naar de tribunes te komen en de supporters uitgebreid te bedanken. Beiden teams kwamen dit overigens uitgebreid doen. Dat hebben we nog nooit ergens gezien. Een mooie afsluiter dus van een paar erg leuke dagen in Kanchanaburi.

Op naar Ayutthaya

Op de 229e dag van onze reis zijn we gegaan. Een taxichauffeuse die ons een paar dagen eerder nog naar het Chez Bure – Bure Homestay hadden we via Whatsapp benaderd en voor een mooie prijs wilde ze ons wel naar Ayutthaya brengen. Na het ontbijt stapten we dan ook in de taxi die ons in minder dan 2 1/2 voor het Romyen Cafe’ Homestay af zou zetten. We werden hartelijk ontvangen en voordat we de kamer in konden hebben we eerst vervoer en verblijf geboekt voor Chiang Mai, de volgende bestemming in Thailand.

Die middag zijn we op zoek gegaan naar huurfietsen. Goede fietsen zijn hier moeilijk te vinden. We konden dan ook niet makkelijk iets vinden dus besloten maar om de fietsen onze homestay te nemen. Na een paar lekkere drankjes zijn we aan het einde van de middag doorgelopen naar de Ayutthaya Night Market. Een echte lokale nightmarket vol met lokaal eten. Wij gingen voor de loempia’s, sushi en mosselomeletten. Deze laatste omeletten werden op vakkundige wijze gemaakt, wat erg leuk was om te zien.

Hierna liepen we verder naar een veel grotere markt. Deze is hier van 20-29 oktober en naast talloze kraampjes was er zelfs nog een kermis en een podium met optredens. Het was er enorm druk waardoor we amper over de markt konden lopen. Eenmaal aan het einde van de markt namen we nog een ijsje en pakte we snel een tuktuk terug naar de homestay.

De vele tempels van Ayutthaya

Maandag 23 oktober was het tijd om met de fiets de vele tempels van Ayutthaya te gaan bekijken. Dat kon natuurlijk niet zonder een goed ontbijt dus zaten we die ochtend bij het Chirp cafe and chat space voor een uitgebreid (en duur) ontbijt. Daarna was het tijd om op de fietsen te stappen die we deze dag gratis konden gebruiken bij ons Romyen Cafe’ Homestay.

De eerste stop was de Wat Maha That. Dit tempelcomplex ligt midden in de oude stad. Het is vooral bekend vanwege een boeddhahoofd dat omringd is door de wortels van een boom. Leuk voor een foto maar de rest van het tempelcomplex was meer de moeite waard. Hierna reden we door naar het naastgelegen Wat Ratchaburana. Een klein stukje fietsen dus. Deze tempel was vergelijkbaar maar veel van de gebouwen leken wat beter bewaard gebleven. De tijd vloog op deze manier voorbij omdat we rustig de tijd namen om alles goed te bekijken. Het was dus tijd voor een fris drankje voordat we verder gingen.

We reden hierna namelijk door naar Wat Phra Ram. Opvallend waren de olifanten die we hier rondom de tempel zagen. Wij vinden dat dit niet hoort in een dergelijke stad, en al helemaal niet als er mensen op zitten. Toch konden we het gevoel niet bedwingen hoe bijzonder het was om een olifant op deze korte afstand te zien. Ook bij deze tempel konden we weer wat fraaie plaatjes schieten.

De tempel van de liggende Boeddha

Daarna reden we verder naar Phra Buddha Sai Yat, de tempel van de liggende Boeddha. We reden echter langs een leuk restaurantje waar direct besloten om iets te gaan eten. Na een paar bordjes lekkere Pad Thai reden we door naar de liggende Boeddha. Deze was gratis te bezoeken en zeker een leuke stop. Er was wat minder te zien, maar de Boeddha lag er prachtig bij.

Zo reden we die dag van plek naar plek. Het was erg warm in de brandende zon, maar de vele mooie tempels maakten heel erg veel goed. Als een van de laatste stop reden we naar Wat Chai Watthanaram. Deze tempel was de grootste die we deze dag zouden bezoeken, en misschien ook wel de mooiste. Het was er overigens ook het drukst. Voornamelijk met locals die verkleed de tempel willen bezoeken om de mooiste foto’s te maken. Wij vinden dat best leuk om te zien en het heeft ons ook de gelegenheid om hier wat foto’s van te maken.

Behoorlijk uitgeput en bezweet fietsten we terug naar de homestay. We maakten nog een tussenstop bij de 7-Eleven voor een lekker ijsje. Ook passeerden we de Wat Warapho nog. We kochten nog wat lekkers voor op het terras en kwamen moe maar voldaan weer aan bij de homestay. Die avond namen we een heerlijke maaltijd bij Busaba Ayutthaya Cuisine om op tijd naar bed te gaan. De volgende ochtend moesten we er namelijk op tijd uit voor een lange busrit.