Op de 322e dag van onze reis was het op dinsdag 23 januari 2024 weer tijd om het STEG Kuala Lumpur te verlaten. We konden rustig aan doen die ochtend want pas om 10:30 uur namen we de taxi naar het Kuala Lumpur International Airport. Het was een rit van meer dan een uur maar daar hadden we rekening mee gehouden. Eenmaal op het vliegveld konden we na even wachten inchecken om daarna iets te gaan eten. Alles verliep uitermate soepel en mooi op tijd zaten we in het vliegtuig van SriLankan Airlines. We vertrokken om 15:00 uur en de vlucht duurde ongeveer 3 uur. Door het tijdsverschil kwamen we echter om 16:00 uur lokale tijd aan op Bandaranaike International Airport in Colombo.
Na het kopen van een simkaart probeerden we een Uber te bestellen maar dit viel nog niet mee. We werden zogenaamde nog door iemand geholpen, maar kregen het gevoel dat dit niet helemaal betrouwbaar was. Nadat hij er eindelijk was bracht hij ons netjes naar de Woodgrove Cabanas waar we 2 nachten zouden verblijven. Een erg nette en ruime kamer kregen we. We aten snel nog een lekker bord kottu voordat we teruggingen naar onze kamer.
De erg leuke huisjes van de Woodgrove Cabanas in Negombo
De tuktuk ophalen bij tuktukrental.com
Woensdag 24 januari 2024 stond in het teken van onze tuktuk. We kregen eerst een lekker lokaal ontbijt voorgeschoteld bij de Woodgrove Cabanas en onze was werd opgehaald. Daarna was het tijd om naar het kantoor van Tuktukrental te gaan. Al een hele tijd terug hadden we contact opgenomen met dit bedrijf. Ze verhuren namelijk tuktuks waarmee je op eigen gelegenheid door Sri Lanka kan reizen. De tuktuks blijven eigendom van inwoners van Sri Lanka, die hiermee een extra inkomen creëren. We keken al erg lang uit naar het rijden van de tuktuk.
We pakten een Uber naar het hoofkantoor in Negombo en werden hartelijk ontvangen. Na wat algemene uitleg werden we door George meegenomen naar onze tuktuk voor de komende 4 weken. Het bleek een zwart exemplaar te worden met een interieur dat volledig gebaseerd was op The Joker. We kregen om de beurt uitleg over het rijden met de handgeschakelde tuktuk. Ook moesten we straatje keren en achteruit rijden. Het ging ons allemaal verbazend goed af en George was dan ook zeer tevreden. We hadden ons lokale rijbewijs meer dan verdiend.
De route
Hierna was het tijd om de route te gaan bepalen. We plannen tijdens deze reis niet al te ver vooruit en houden ons vooral bezig met het land waar we op dat moment zitten. Daarom hadden we nog geen route gemaakt voor Sri Lanka. Judith had al wel op websites als Reismonkey en Reisjevrij gekeken om wat inspiratie op te doen. Gelukkig werden we door een van de medewerkers ook goed geholpen en gaf hij voor een grote kaart van Sri Lanka veel uitleg.
Na zijn tips besloten we om in de stad nog wat boodschappen te doen en een kaart van Sri Lanka te kopen. Na een lekkere lunch bij Pick N’Mix Restaurant zijn we terug naar het Woodgrove Cabanas gegaan om ons plan eens te gaan maken. We hebben erg veel aan de routes gehad die we op internet hadden gevonden en zodoende hebben we al globaal de hele reis door Sri Lanka gepland. Ook konden we de eerste verblijven boeken in Wilpattu en Anuradhapura. Omdat we de andere verblijven nog niet boeken staat er nog nauwelijks iets vast, maar het is wel goed om een plan te hebben. Nadat de schone was weer netjes was afgeleverd zijn we die avond gaan eten bij Prego Italian Restaurant. Die avond hebben we onze spullen gepakt, we zijn klaar om te vertrekken!
Met de tuktuk naar het Wilpattu National Park
Op donderdag 25 januari 2024 was het dan eindelijk zover en gingen we echt met onze tuktuk op pad. Nadat we al onze spullen achterin de tuktuk hadden gepropt verlieten we de Woodgrove Cabanas om een paar minuten later al te stoppen. We wilden natuurlijk nog wel ontbijten en begonnen de dag daarom goed met een lekkere smoothie bowl bij BOHO Negombo. Hierna konden we met volle kracht op pad. We hadden immers een lange rit van ongeveer 150 kilometer voor de boeg.
Onze eerste rit ging zeer voorspoedig. We reden door drukke straten vol met auto’s en bussen, maar ook over lege bruggen en landweggetjes. De omgeving veranderde regelmatig en via drukke plaatsen reden we soms zo de natuur in. Onderweg passeerden we verschillende tempels en waren er veel Sri Lankanen die vol verwondering keken hoe wij met de tuktuk reden. Vooral de zwaaiende kinderen blijft erg leuk.
Ceylon Resort Wilpattu
Na een tijdje rijden hebben we getankt en van plaats gewisseld. We beschikken ook over een flinke bluetooth speaker en dus reden we onder het genot van een lekker muziekje aardig door. Bij Pitstop 58 Restaurant konden we na de middag een lekkere en goedkope maaltijd scoren. Tuktukrental.com had ons ook een online kaart aangeleverd met daarop interessante stops. Hier zat ook nog een tempel bij die enigszins op de route moest liggen. Dat gingen we eens proberen. Na een tijdje rijden kwamen we op een zandpad terecht die dermate slecht werd dat we toch maar besloten om om te keren.
Vanuit hier was het niet ver meer naar het Ceylon Resort Wilpattu waar we twee nachten zouden blijven. We werden vriendelijk ontvangen en naar onze kamer gebracht die een eindje verder zat. Met onze eigen tuktuk werden we er gebracht. De kamer was erg basic, maar goed genoeg voor een paar nachtjes. Die avond pakten we onze tuktuk om in het donker terug naar het hoofdgebouw te rijden voor het heerlijke avondeten. Daarna op tijd naar bed, want de volgende dag moesten we vroeg op.
De simpele kamers in het Ceylon Resort Wilpattu
Op safari in het Wilpattu National Park
Op vrijdag 26 januari 2024 ging de wekker vroeg, heel vroeg. Om 6:00 uur werden we namelijk al opgehaald voor een dagje safari in het Wilpattu National Park. Het Ceylon Resort Wilpattu had voor ons een prima gids geregeld die ons voor de deur ophaalde. Het was nog erg fris in de ochtend, en ik (Erik) had het zelfs enorm koud. Het duurde dan ook even voordat ik was opgewarmd die ochtend. Bij de ingang van het park moesten we nog wel 24.000 LKR (+/- €70) betalen boven op de kosten voor onze gids, maar we waren dan ook een hele dag onder de pannen.
De dag begon dus fris, maar gelukkig wel met veel moois. Al snel kwamen we groepen met herten tegen die niet eens om leken te kijken van de passerende trucks vol bezoekers. Dit gold ook voor de waterbuffels die hier rondliepen. We werden al vrij snel behoorlijk door elkaar geschud achter in de truck maar dat hoort er nou eenmaal bij. Onze gids sprak daarnaast nauwelijks Engels, maar omdat hij wel alle dierennamen wist was dit ook geen enkel probleem.
Nog voor het ontbijt konden we gelukkig wel het luipaard afstrepen van de lijst. We waren op een hele drukke plek waar alle trucks samen leken te komen. Helemaal achterin een pad lag daar een luipaard die nauwelijks met het blote oog te zien was. Hij werd door iedereen op de foto gezet want het was wel erg bijzonder om dit dier op deze manier in het wild te aanschouwen. We hadden inmiddels wel flinke honger gekregen dus was het eindelijk tijd voor het ontbijt.
Veel apen, maar helaas geen olifanten
Het ontbijt vond plaats op een centrale plek in het park waar we ook gebruik konden maken van het toilet. De makaken waren hier duidelijk van op de hoogte want rondom de eetplek wemelde het van deze apen. Gelukkig was er een afgesloten eetruimte waar ze niet binnen konden komen. Buiten was het een ander verhaal. Alle wagens werden overspoeld door apen die op zoek waren naar iets lekkers. Gelukkig had onze gids alle ramen goed gesloten. Na het ontbijt gingen we weer op pad.
De zon was inmiddels goed doorgekomen en van enige kou was er geen sprake meer. Het was vooral lekker achterin zitten, genieten van de uitzichten en goed kijken of we nog dieren zagen. We hebben flink wat kilometers gemaakt over de verschrikkelijk slechte zandwegen. We wisten nog een aantal vervetten te spotten, apen met een zwart gezicht, maar verder merkte we dat het onze gids ook niet helemaal mee zat. Na de lunch ging het hem een stuk beter af nadat hij de afspraak leek te maken om een andere gis te volgen. We zagen nog verschillende mooie vogels, herten, varanen, waterbuffels en zelfs nog een haas.
Helemaal door elkaar geschud en doodmoe van de lange dag werden we rond 17:30 uur weer bij onze kamer van het Ceylon Resort Wilpattu afgezet. We hadden veel moois gezien, prachtige natuur en vele dieren. Helaas geen olifanten, maar het is nou eenmaal geen dierentuin. Die avond kregen we een heerlijk buffet voorgeschoteld. Omdat onze kamers wat afgelegen liggen van het centrale deel van dit hotel werden we opgehaald met een tuktuk en mochten we met onze Slowaakse buren mee terug rijden. Het eerste natuurschoon van Sri Lanka kunnen we al afstrepen, op naar Anuradhapura.
Met tuktuk naar Anuradhapura
Zaterdag 27 januari 2024 hadden we maar een kort ritje op het programma staan. Nadat we afscheid hadden genomen van de vriendelijke medewerkers van het Ceylon Resort Wilpattu was het namelijk maar 1 1/2 uur rijden tot het Blooming Holiday Resort. De rit verliep soepel en mede daarom kwamen we er al om 10:30 uur aan. Zoals verwacht konden we nog niet in onze kamer, maar gelukkig konden we wel onze tassen achterlaten. We pakten daarna onze tuktuk weer om Anuradhapura in te rijden. Deze oude hoofdstad is bekend vanwege de vele tempels die hier te vinden zijn, maar dat zouden we pas een dag later gaan doen.
Deze dag ging ik (Erik) eerst even naar de kapper om daarna samen lekker iets te eten en drinken bij Kafe. Ook moest er nog even wat contant geld gehaald worden. We hadden geluk want het maximum lag hier erg hoog, dus zodoende hadden we weer voldoende contant geld voor de komende tijd. Die middag hebben we daarna besteed aan het verder plannen van onze reis en een heerlijke frisse plons in het lekkere zwembad. Die avond zijn we nogmaals met de tuktuk op pad gegaan om iets te gaan eten bij Bro Restaurant. Een lekker dagje.
Het heerlijke zwembad in het Blooming Holiday Resort
Met de gids Amara op pad door Anuradhapura
Op zondag 28 januari 2024 gingen we op pad door Anuradhapura. Op advies van een aantal websites en Instagram accounts besloten we om dit te doen met een gids. We hadden online gids Amara gevonden die ons om 9:00 uur op kwam halen met zijn eigen tuktuk. Anuradhapura is de oude hoofdstad van Sri Lanka en de geboorteplaats van het boeddhisme in Sri Lanka. Mede daarom zijn er enorm veel religieuze plekken te vinden in deze omgeving.
De eerste plek waar we naartoe gingen was de Ruwanweli Maha Seya. Deze stoepa is een van de grootste van de wereld en bevat de grootste verzameling van relikwieën van Boeddha ter wereld. Het is dus een erg heilige plek en dat was te merken. Op deze vrije zondag was het er enorm druk met Sri Lankanen die volledig in het wit gekleed deze heilige plek gingen bezoeken. Voor ons kwam dit goed uit want hierdoor konden we mooi zien hoe men hier het geloof beleeft. En dat was behoorlijk intens. Onze gids Amara legde alles enorm goed uit en we keken onze ogen uit. Zo zagen we de mensen offers brengen, intens bidden en muziek maken.
Het was een overweldigend geheel waarbij wij als twee Nederlandse toeristen ook regelmatig werden aangestaard door de lokale bevolking. Op dit zelfde complex was nog veel meer te zien en Amara liet ons vol trots alles zien. Vooral de Jaya Sri Maha Bodhi was een bijzondere plek. Dit was namelijk de heilige boom die uit de 3e eeuw voor Christus stamt. Erg indrukwekkend was het allemaal, en warm.
Heb je na het lezen van dit reisverslag ook zin om met een tuktuk van Tuktuk Rental door Sir Lanka te gaan reizen?
Gebruik dan de unieke kortingscode TUKTUKREISPRINS en krijg 5% korting op je boeking!
De Royal Gardens
Hierna bracht Amara ons naar de Royal Gardens, de overblijfselen van de koninklijke tuinen. Vooral het gebruik van water was erg interessant. Op deze manier reed hij met zijn tuktuk naar de mooiste plekken in Anuradhapura. Wat hij ons allemaal liet zien was bijna te veel om op te noemen. Na de koninklijke tuin bracht hij ons nog naar een enorm Boeddha beeld om daarna door te rijden naar een mooi uitzichtpunt bij een meer vanwaar we in een blik de verschillende stoepa’s konden zien.
Toen was het tijd om te gaan eten. Een simpele maar lekkere maaltijd. Daarna was het tijd voor de Thuparama vihara, nog een Boeddhistische tempel. Hier hebben we een foto genomen maar vooral even rondgekeken bij de mooie overblijfselen die rondom deze stoepa liggen. Hierna was het wel weer even goed geweest. We hadden deze ochtend al enorm veel gezien en het was ook nog eens bloedheet. Amara stelde daarom voor om ons terug naar het hotel te brengen en om 15:30 uur weer verder te gaan met het laatste deel van de tour. Dat vonden we een goed idee.
Het middagprogramma van de tour
Na een heerlijke plons in het frisse zwembad stonden we om 15:30 uur weer helemaal klaar voor het vervolg van het programma. Dit zou ons naar de nabijgelegen plaats Mihintale brengen. Hier zou de eerste ontmoeting plaats hebben gevonden tussen de koning en een boeddhistische monnik waardoor het Boeddhisme in Sri Lanka was ontstaan. Voordat we hier heen gingen stopten we eerst nog bij een enorme boom. Hierna werden we eerst naar de voet van de berg gebracht om een indruk te krijgen van de enorme trap naar de top. Deze zouden we gelukkig niet zelf hoeven te beklimmen.
Eerst gingen we nog naar Kaludiyapokuna, een meer dat omringd wordt door boeddhistische ruïnes. Het prachtige meer had enkele mooie uitzichtpunten en Amara kon ons de mooiste plekken laten zien. Ook wees hij ons op een aantal grotwoningen waar nog altijd meerdere monniken woonden. Ook in dit laatste gedeelte van de tour werden we overladen met informatie en mooie plekken. Het mooiste moest echter nog komen toen we via een zijweg de Mihintale berg gingen beklimmen. Vanaf daar hadden we een prachtig uitzicht op de omgeving en zagen we de zon al wat zakken.
We liepen een rondje rond de stoepa en daalden daarna weer af. Amara had voor ons namelijk een prachtige plek gevonden voor de zonsondergang. Op een rustige dijkweg tussen de rijstvelden en een groot meer parkeerden hij zijn tuktuk en konden we onder het genot van een lekker flesje gingerbeer genieten van de zonsondergang. Een mooie afsluiter van een geweldige dag. Hierna bracht hij ons terug naar het Blooming Holiday Resort. Daar pakten we snel onze eigen tuktuk om bij The Walkers Restaurant een spotgoedkoop maar lekker bord Sri Lankaans eten weg te werken. Het was een geslaagde dag in Anuradhapura.
Benieuwd naar de bewegende beelden van dit gedeelte van onze reis? Check dan hieronder de video van ons YouTube kanaal!
Heb je na het lezen van dit reisverslag ook zin om met een tuktuk van Tuktuk Rental door Sir Lanka te gaan reizen?
Gebruik dan de unieke kortingscode TUKTUKREISPRINS en krijg 5% korting op je boeking!
Ha Judith en Erik wat een prachtige belevenissen en indrukken die jullie maken en een mooie natuur geniet ervan veel reis plezier groetjes van Ada