Op donderdag 8 februari 2024 lieten we de olifanten achter ons en verlieten we het Doola River Edge. Een dag eerder hadden we een erg leuk Nieuw-Zeeland stel ontmoet en na het diner die avond ervoor hadden we deze keer ook nog een gezellig ontbijt samen met ze. Pas tegen 10:00 uur verlieten we het resort en reden we eerst naar het Sankapala Rajamaha Viharaya. Hier zat een mooie afgelegen grottempel. We reden over een slecht verlaten weggetje erheen en er waren verschillende mensen die op dat moment een offer kwamen brengen.
Er waren wel erg veel apen, en daar zijn we niet altijd zo kapot van. Ze zijn altijd overduidelijk op zoek naar eten en hebben daar veel voor over. Gelukkig bleven ze hier goed op afstand, maar we waren op ons hoede. Voor 100 KLR (+/- €0,30) konden we nog een donatie doen voor de tempel. Er zaten een paar mooie beelden bij, dus best een leuke stop. Op de heenweg passeerden we nog een mooi bakkerijtje, dus besloten we op de terugweg hier even te stoppen. We namen een lekkere zoete koek en een allebei een yoghurtdrankje. We konden dus weer verder.
Heb je na het lezen van dit reisverslag ook zin om met een tuktuk van Tuktuk Rental door Sir Lanka te gaan reizen?
Gebruik dan de unieke kortingscode TUKTUKREISPRINS en krijg 5% korting op je boeking!
Rekawa Beach
Het was deze dag overigens beduidend warmer dan de eerdere dagen. De temperatuur liep dan ook op tot ongeveer 35 graden, dus was het behoorlijk zweten in onze tuktuk. We waren dan ook blij dat we rond 13:30 uur aan kwamen bij het Ashansa Lagoon Resort aan de zuidkust van Sri Lanka. Het hotel ligt behoorlijk afgelegen, maar we werden goed ontvangen en naar onze ruime kamer verwezen. Dat zag er allemaal prima uit. We hadden flink honger dus liepen we naar een nabijgelegen restaurantje voor een lekker glas koude cola en een paar frisse kokospannenkoekjes.
Hierna liepen we door naar Rekawa Beach aan de zuidkust van Sri Lanka. Het strand was prachtig met een enorm lang lichtbruin zandstrand waarop de enorme golven neerklapten. We wilden snel een plekje zoeken in de schaduw maar dat viel nog niet mee. We vonden een klein plekje waar we onze handdoeken konden leggen om daarna richting het water te gaan. De golven waren echter zo groot dat het behoorlijk gevaarlijk was om het water in te gaan. Dit werd later nog bevestigd door een Engelsman die ons vertelde dat er een eindje verder een paar natuurlijke zwembaden waren waar je wel kon zwemmen. Daar liepen we dus maar heen.
Uiteindelijk zijn we niet het water in gegaan, maar wel een heerlijk drankje genomen aan het water. We hadden een geweldig uitzicht en voordat de zon helemaal was ondergegaan zijn we teruggelopen naar ons hotel. Daar hebben we ons opgefrist en zijn we in het kleine restaurantje van het hotel aangeschoven voor een lekker bordje Sri Lankaanse curry. Wat ons betreft een erg goed begin van onze tijd aan de zuidkust van Sri Lanka.
Met de tuktuk naar Silent Beach
Op vrijdag 9 februari werden we wakker na een erg goede nachtrust in het Ashansa Lagoon Resort en konden we aanschuiven voor een lekker ontbijtje. Zoals we al vaak in Sri Lanka hebben gehad was het een westers ontbijt waarbij een lokale specialiteit aan toegevoegd was. Ditmaal kregen we een hopper, een soort klein hard gebakken pannenkoekje gemaakt van ei en kokosmelk. Dat smaakte goed. Hierna was het tijd om onze spullen te pakken en op pad te gaan.
Omdat Judith een dag eerder met haar backpack de spiegel van onze tuktuk had afgeslagen was het tijd om naar de garage te gaan. Ook moet deze na iedere 1.000 kilometer gesmeerd worden dus lieten we dit ook direct doen. In Tangalla werden we goed geholpen en nadat we terugkwamen van een drankje aan het strand was alles helemaal geregeld. Het koste ons ook nog eens maar €7. Hierna reden we naar de Keells, een van de grotere supermarktketens van Sri Lanka. Hier deden we de nodige boodschappen en vulden we onze koelbox met lekkers.
Silent Beach
We reden namelijk door naar Silent Beach. Dit strand staat overal goed aangeschreven en daar wilden we dus wel onze dag door gaan brengen. We parkeerden onze tuktuk en liepen zo het strand op. Er was niets aan gelogen, het strand was schitterend. Een mooi lang en breed zandstrand met ditmaal een zee waar wel in gezwommen kon worden. Al snel zagen we Lisa en Toby staan waarmee we een paar dagen eerder in Ella nog iets hadden gedronken. We zochten een plekje in de schaduw onder de palmbomen en plofte neer.
Judith was zoals gewoonlijk al snel in het water te vinden. De golven waren vrij hoog, maar het was er gelukkig wel veilig om te zwemmen. Al verloor Judith later die dag bijna haar bikinibroekje in het water. Zo brachten we de middag door. Lekkere broodjes en koele drankjes uit de koelbox, een heerlijk zonnetje en af en toe een duik in het water. Nadat we teruggereden waren naar het hotel besloten we om daar ook maar weer te eten. Net als de dag ervoor smaakte het weer prima. Een heerlijke stranddag dus.
Een dagje aan Rekawa Beach en schildpadden kijken
De volgende dag bleven we dichter bij het hotel. Na het ontbijt hebben we onze spullen namelijk gepakt en zijn we in een paar minuten naar Rekawa beach gelopen. De zon scheen al fel en het zand was al behoorlijk warm. Toch ploegden we ons door het zand heen richting Sumudu sea food restaurant bij de natuurlijke zwembaden. We huurden een paar bedjes en ploften hier neer. Af en toe namen we een plons in het water of liepen we even een rondje. We namen een lekker glaasje mangosap en bestelden als lunch iets lekkers om te eten. Zo ging deze heerlijke dag langzaam voorbij.
Schildpadden kijken bij Turtle Watch Rekawa
Dichtbij ons verblijf zat de Turtle Watch Rekawa. Tegen betaling van 1.500 LKR (+/- €4,50) per persoon kan je aan het begin van de avond onder begeleiding het strand op om schildpadden te zien die eieren komen leggen. We hadden online weinig goeds gelezen over deze activiteit, maar wilden het toch eens met onze eigen ogen gaan bekijken. Ondanks dat het avondeten iets op zich liet wachten waren we daarom mooi op tijd aanwezig bij Turtle Watch Rekawa.
We kregen een nummertje toegewezen en kregen kort wat uitleg over de verschillende schildpadden. Er waren al behoorlijk wat mensen en de gids kreeg opeens bericht dat er een schildpad op het strand van de zuidkust was aangekomen. We konden dus al heel snel vertrekken. Met een groep van ongeveer 30 personen liepen we in het donker over het strand, enkel voorzien van een zaklamp met rood licht. Het rode licht zou niet zo slecht voor de schildpadden moeten zijn.
Na een behoorlijk eindje lopen zagen we in de verte inderdaad een enorme schildpad. We moesten allemaal op afstand blijven staan wachten tot hij klaar was met het graven van de kuil. Ondertussen kwamen er echter nog meer toeristen bij en voor we het wisten stonden we met ongeveer 50 mensen te wachten. Gelukkig kwamen daarna de nummertjes van pas en mochten we per groepje een kijkje gaan nemen bij de schildpad die op dat moment eieren aan het leggen was.
Het was erg mooi om te zien en we zagen de tientallen eieren inderdaad in het nest terecht komen. De gids had behoorlijk wat moeite om de hele groep mensen in bedwang te houden, maar gelukkig viel het allemaal nog wel mee. Toen de schildpad de eieren weer ging bedekken met zand besloten veel mensen om weg te gaan. Ondanks de enorme dorst die ik (Erik) had besloten wij toch te wachten tot de schildpad ook weer terug de zee in zou gaan. Dit duurde wel eventjes, maar iets voor 00:00 uur werd hij na een lange weg dan toch echt door de golven mee het water in genomen. Wij vonden het dan ook zeer zeker de moeite waard!
Met de tuktuk naar Hiriketiya en Dickwella Beach
Onze laatste dag in Rekawa gebruikten we om nog een aantal andere badplaatsen aan de zuidkust van Sri Lanka te bezoeken. Na het ontbijt reden we met de tuktuk naar Hiriketiya. Onderweg stopten we nog voor wat boodschappen en om wat geld te pinnen en toen konden we door. In Hiriketiya aangekomen maakten we een wandeling over het strand. We vonden het er erg druk en we konden nauwelijks een plekje in de schaduw vinden. We besloten om eerst maar te gaan lunchen dus namen we nog maar eens een lekkere smoothie bowl bij Malu Poke. Daar kregen we ook een berichtje van Lisa en Toby die bij Dickwella Beach aan het strand lagen. Met een foto wisten ze ons direct te overtuigen en reden we met de tuktuk 1,5 kilometer verder naar dit strand.
Dit was meer naar onze smaak. Een enorm lang uitgerekt strand waar het beduidend minder druk was. Ook waren er talloze bedjes die voorzien waren van een luifeltje waardoor we lekker in de schaduw konden liggen. Bij Coco Bay Bar & Kitchen troffen we Lisa en Toby en ploften we op onze bedjes. Het water was mooi helder en heerlijk rustig dus we zijn er een paar keer lekker in gegaan.
We namen een paar drankjes en kwamen deze heerlijke middag probleemloos door. Het was wederom erg gezellig en toen Lisa en Toby nog een laatste plons in het water gingen nemen pakten wij onze tuktuk terug naar Hiriketiya om daar een lekkere pizza te eten bij Bacuzzi. Dat was niet bepaald onze goedkoopste maaltijd in Sri Lanka, maar hij smaakte heerlijk. Daarna was het nog een flinke rit terug naar het Ashansa Lagoon Resort, maar we hadden weer een heerlijke dag achter de rug.
Door naar Weligama
Op maandag 12 februari 2024 verlieten we het rustige Rekawa en reden we met de tuktuk naar Weligama. De route was ongeveer 60 kilometer en Judith wilde weer eens rijden. Ik (Erik) vond dat niet zo erg, want we begonnen de rit met vandaag richting het westen en dit gedeelte had ik zelf al twee keer gereden. Weligama ligt meer richting het westen en hier liggen de populaire badplaatsen van de zuidkust van Sri Lanka. Het werd dan ook steeds drukker naarmate we dichter bij Weligama kwamen.
We stopten onderweg nog voor een lekker ijsje bij Matara waar we mooi uitzicht hadden op de Parewi Duwa Temple. Daarna reden we door naar het 360 Surf Weligama Bay waar we rond 12:00 uur aankwamen. Het hotel had maar drie kamers en het was er lekker rustig. We hadden zeezicht en een zwembadje. Na even wat ontspannen zijn we over het strand van Weligama Beach gelopen. Na een tijdje lopen kwamen we aan bij het gedeelte waar alle surfers bezig waren. Het was er enorm druk en het hele water lag vol met surfers. We zochten een tafeltje uit, namen wat te drinken en keken uit op de zee.
We hebben wat informatie gevraagd over een eventuele surf les die we later nog konden gaan nemen. Zo ging de middag voorbij en liepen we daarna naar Kurumba Bay – Weligama voor een lekkere poké bowl bij MARU – Weligama. We waren aangenaam verrast door dit leuke pleintje vol met winkeltjes en restaurantjes. Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was nog een warme wandeling dus namen we een frisse duik in het zwembad voordat we onze kamer opzochten.
Naar Fort Galle
Op dinsdag 13 februari 2024 zijn we eerst maar eens met de tuktuk naar NOMAD Café Weligama gegaan. Voor het eerst sinds lange tijd hadden we geen ontbijt inbegrepen bij de overnachting dus zijn we hier heen gegaan voor een lekkere (maar iets té dure) smoothie bowl. Vanuit hier zijn we direct doorgereden naar Galle. Galle is vooral bekend vanwege het enorme Fort Galle dat zich hier aan de zuidkust bevindt. Dit fort stamt uit de tijd van de VOC en staat sinds 1988 op de UNESCO werelderfgoedlijst. Het fort is het best bewaarde voorbeeld van de kolonisatie door de Europeanen in heel Zuid- en Zuidoost Azië. Het was 30 kilometer rijden, maar precies halverwege maakten we nog een tussenstop bij de wereldberoemde paalvissers van Sri Lanka.
De paalvissers van Sri Lanka
Om de vissen niet te verjagen zitten hier aan de zuidkust van Sri Lanka vissers op een paal een meter boven de zee. Op deze manier verjagen ze niet de vissen en kunnen ze op dezelfde locatie blijven. Tegenwoordig zitten ze er vooral voor de toeristen. We kwamen met onze tuktuk gelijk aan met een grote bus die allemaal foto’s gingen maken. Daar konden we van mee profiteren door ook een aantal gratis foto’s te maken. Toen we op een ander stuk gingen kijken werd ons toch verzocht om een flinke bijdrage te leveren. Aangezien we nu al wat foto’s hadden reden we toch maar weer verder. Na nogmaals 15 kilometer rijden kwamen we dan ook aan bij Fort Galle.
We parkeerden onze tuktuk dicht bij de toegangspoort en begonnen de wandeling. Judith had online een hele route gevonden en die begon bij de kloktoren. Eigenlijk heb je hier geen route nodig. De beste optie is om de muren van het fort te volgen en vervolgens zelf op eigen gevoel de verschillende straatjes in te gaan. We waren zeer aangenaam verrast van wat er allemaal te zien was. Mooie oude gebouwen zoals een Nederlands Hervormde Kerk, de oudste bibliotheek van Sri Lanka, een oud ziekenhuis en heel veel pittoreske straten en gebouwen.
Heb je na het lezen van dit reisverslag ook zin om met een tuktuk van Tuktuk Rental door Sir Lanka te gaan reizen?
Gebruik dan de unieke kortingscode TUKTUKREISPRINS en krijg 5% korting op je boeking!
Een échte Sri Lankaanse maaltijd bij Coconut Sambol
Al op de heenweg in de tuktuk hadden we gemerkt dat het bloedheet was. Toen we door Fort Galle liepen was de zon ook nog eens doorgebroken en liep het zweet al snel over onze kuiten naar beneden. We vonden het dus wel tijd om iets te gaan eten en drinken. Na een tijdje zoeken vonden we Coconut Sambol, een heel klein restaurantje met een heerlijk Sri Lankaans curry buffet. Ook hadden ze heerlijke zelfgemaakte gemberbier. Dat smaakte heerlijk en we konden hierna de rest van het fort bekijken, zoals de prachtig gelegen vuurtoren. Hierna liepen we terug richting de ingang waar we in de hitte nog snel eventjes gingen zitten voor een lekker glas cola.
De terugweg naar Weligama ging wat minder soepel dan verwacht. Nadat we getankt hadden en wat boodschappen hadden gedaan begon het flink te regenen. Het water kwam met bakken naar beneden en we moesten even stoppen om de luifels van onze tuktuk naar beneden te doen. Gelukkig klaarde het snel op. Toch konden we niet volgens de geplande weg terugrijden omdat er een eindje verder een boom omgewaaid was en boven op een busje terecht was gekomen. Het ongeluk zag er erg lelijk uit en we moesten rechtsomkeer maken. Hierdoor passeerden we nog wel een leuk winkeltje waar we het niet konden laten om twee erg grote bamboe hanglampen te kopen.
Terug naar het 360 Surf Weligama Bay
Terug in het 360 Surf Weligama Bay namen we aan het einde van de middag nog een lekkere duik in de zee en koelden we af in het zwembad. Eerder die dag hadden we bekend gemaakt dat we op 24 februari 2024 weer thuis zouden komen, en hier kregen we deze dag veel leuke reacties op. We pakten die avond nog een keer de tuktuk voor het avondeten en zochten daarna onze koele kamer weer op.
Een paar rustige dagen aan de kust
Op woensdag 14 februari 2024 werden we niet al te fit wakker na een slechte nacht. We hadden niet heel veel plannen voor deze dag en hebben dus ook niet veel gedaan. Ontbijtje gehad, aan het strand gelegen, wat gegeten, cocktailtje gedronken en ’s avonds lekker taco’s gegeten. Als de grootste activiteiten van de dag onze maaltijden zijn dan weet je wel dat het echt een rustig dagje was.
Met de tuktuk naar Mirissa
Een dag later zijn we met de tuktuk naar Mirissa gegaan. We hadden goed geslapen en reden die ochtend daarom naar Shady Lane Mirissa gegaan. Dit zeer populaire cafeetje had erg lekkere smoothie bowls, dus dat was een uitstekend begin van de dag. Zoals vaker in Sri Lanka zitten deze hippe tentjes vaak vol met westerse toeristen, maar het smaakte heerlijk. Hierna zijn we doorgereden naar Coconut Tree Hill.
Bovenop een kale heuveltop aan de rand van de zee staan er prachtige hoge palmbomen en deze plek is enorm populair geworden op Instagram. Het verbaasde ons dan ook niet dat er behoorlijk wat mensen waren, al viel het ons eigenlijk nog wel mee. Ook wij maakten hier de gebruikelijke foto’s en we moeten toegeven dat het een mooie plek was. We spraken nog een paar Nederlandse mannen die we hier tegenkwamen en namen aan het strand een drankje.
Mirrisa Beach
Hierna zijn we doorgereden naar Mirissa Beach. Mirissa is een van de populairste badplaatsen aan de zuidkust van Sri Lanka. Dit komt mede door de ligging en het mooie strand. Het is echter ook heel populair onder Russische toeristen, en dat merkten we wel. We zochten een bedje uit waar we gratis mochten liggen. Al snel kwamen we erachter waarom dit was. De prijzen van de consumpties waren hier namelijk wel erg hoog. Judith nam een duik in het water en we namen een colaatje en hielden het toen maar snel voor gezien.
Het was immers ook tijd om te lunchen dus reden we naar Blackgold Mirissa waar we allebei een heerlijke wrap namen. We kochten nog wat zonnebrandcrème voor de laatste week van onze reis en reden daarna lekker terug naar het 360 Surf Weligama Bay. Nadat we lekker op ons terras hadden gezeten zijn we nog lekker gaan afkoelen in de zee en in het zwembad. We zitten immers direct aan de zee, dus daar moesten we nog even gebruik van maken. Die avond zijn we met de tuktuk terug naar Mirissa gereden voor een heerlijk Sri Lankaans buffet bij Dhana’s Curry Pot.
Benieuwd naar de bewegende beelden van dit gedeelte van onze reis? Check dan hieronder de video van ons YouTube kanaal!
Heb je na het lezen van dit reisverslag ook zin om met een tuktuk van Tuktuk Rental door Sir Lanka te gaan reizen?
Gebruik dan de unieke kortingscode TUKTUKREISPRINS en krijg 5% korting op je boeking!
Ha Judith en Erik wat is het daar genieten he prachtige natuur en heerlijke stranden.Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen geniet er nog van en neem een zonnetje mee het is hier nat maar jullie zijn ook wel regen gewent.Fijne dagen nog hoop dat jullie lampen (mooi hoor) heel thuiskomen groetjes van Ada
Ha Judith en Erik wat is het daar genieten he prachtige natuur en heerlijke stranden.Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen geniet er nog van en neem een zonnetje mee het is hier nat maar jullie zijn ook wel regen gewent.Fijne dagen nog hoop dat jullie lampen (mooi hoor) heel thuiskomen groetjes van Ada