We zitten inmiddels al aan het vierde deel van onze avonturen tijdens de busritten in Zuid-Amerika. Zoals uit delen al wel duidelijk werd is dit bijna een onuitputtelijke bron van verhalen. Heel gek is dat natuurlijk ook niet, want in de bus hebben we heel veel uren doorgebracht. In het eerste deel van onze avonturen in de bus in Zuid-Amerika vertelden we over onze eerste ervaringen in de nachtbus en hoe we plotseling in een andere bus werden gezet. Of wat dacht je van de luxe bussen in Argentinië of het ruime aanbod van films zoals we in het tweede deel hebben beschreven? Ditmaal gaan we het hebben over de nattigheid die we hebben gevoeld in de bus. We hebben namelijk te maken gehad met een overstromend toilet en een lekkende airconditioning. Dat lees je dus allemaal in dit artikel over nattigheid in de bus in Zuid-Amerika.
Een lek in de bus!
Laten we vooropstellen dat we erg onder de indruk waren van de kwaliteit van de bussen in Brazilië. Ze waren over het algemeen erg schoon en zeker de luxere stoelen in de onderste verdieping van de bus waren zeer comfortabel. Dit was ook het geval in de bus van Fortaleza naar Natal. Dit was onze eerste langeafstandsbus in Brazilië zoals we het vorige deel al hadden vermeld. We maakten hier niet alleen kennis met de lunchpauze tijdens de busrit, maar ook met een overstromend toilet.
Een overstromend toilet
Voor de duidelijkheid hebben we het dus wederom over de busrit van Fortaleza naar Natal. We namen deze bus op vrijdag 28 september 2018 en hadden via de website Clickbus online tickets gekocht. De bus vertrok die ochtend om 9:00 uur. We hoefden op het busstation alleen nog maar onze reservering om te zetten in echt buskaartjes en we konden de volle 8 1/2 uur gaan ontspannen in de bus.
Voor deze rit hadden we natuurlijk voor de luxere stoelen gekozen die onderin de bus zitten. We zijn graag op reis, maar zijn ook wel een beetje luxepaarden. De stoelen hier zijn ruim opgezet en je kan ze heerlijk plat leggen. Ook heb je in dit gedeelte van de bus het snelst toegang tot het toilet, wat natuurlijk altijd handig is. Deze bevindt zich namelijk ook op de onderste verdieping en is enkel afgescheiden middels twee verschillende deuren. Alleen maar gemak zou je zeggen.
Na een paar uur rijden bleek de wc helemaal echter al helemaal vol te zitten. Doorspoelen was dus geen optie meer. In een bus vol met passagiers is dit verre van handig en ook niet direct te verhelpen. Het onvermijdelijke gebeurde dan ook, het toilet stroomde over. Gelukkig waren onze luxe zetels op een extra verhoging geplaatst waardoor we dus een verlaagd gangpad hadden. Dit was het grote voordeel, want heel langzaam werd dit gangpad natter en natter. Het leek er even op dat het verlaagde gangpad ging veranderen in een sloot.
Gelukkig kwam er geen nare geur bij kijken, maar toch was de gedachte niet bepaald fris. We waren dan ook opgelucht toen de bus op de plaats van bestemming aankwam en er gelukkig niet meer dan een heel kleine laagje water in het gangpad stond. Natte voeten hebben we dus niet gehaald, maar er was toch echt niemand in de benedenverdieping die er aan dacht om er ook maar één stap in te zetten.
Heb je ook onze vorige verhalen over onze busavonturen in Zuid-Amerika al gelezen?
Het derde deel gaat in op de culinaire tussenstops in de Braziliaanse bussen.
De eerste druppeltjes
We reisden in de maanden september en oktober door Brazilë. We kunnen je vertellen dat het dan behoorlijk warm kan zijn. Een bus zonder airconditioning is daarom eigenlijk ondenkbaar in Zuid-Amerika. Dit kan dus eigenlijk niet ontbreken tijdens een van onze busavonturen. Ondanks dat we op voorhand veel horrorverhalen hadden gehoord over ijskoude bussen viel dit ons enorm mee. We zijn in geen enkel land klappertandend met blauwe lippen op de plaats van bestemming aangekomen.
Tijdens een van onze laatste weken in Brazilië namen we op zaterdag 27 oktober 2018 rond het middaguur de bus van São Paulo naar de kustplaats Paraty. We hadden weer heel handig via de website van Clickbus kaartjes gekocht. In het enorme busstation van São Paulo kwam dit goed uit en konden we dan ook rustig wachten op onze bus.
De bus vertrok mooi op tijd en de rit naar Paraty zou ongeveer 6 uur in beslag nemen. We zouden dus in het begin van de avond aankomen. Het was erg fris in deze bus en de airco draaide overuren. Het was ook vrij warm buiten, maar eigenlijk vonden we deze temperatuur wel een beetje te veel van het goede. De airconditioning leek daar ook niet helemaal op berekend, want na een paar uur kwamen er een paar druppeltjes uit. Op zich niet erg, want dit was gelukkig niet direct boven onze zitplaatsen. Het grootste gedeelte van de rit hadden we hier geen last van. Tot de kust was het vrij rechtdoor en af en toe een druppeltje viel nog wel mee.
De klotsende airconditioning
Toen we bij Ubatuba de kust bereikten werd het anders. De weg volgde hier de kust en na verloop van tijd verplaatsten we ons dan ook van bocht naar bocht. Dat hebben we toen wel geweten. De buschauffeur vond het namelijk niet bepaald nodig om wat langzamer te gaan rijden in de bochten. Dit resulteerde erin dat de druppels steeds groter werden aangezien de lekkende airconditioning hierdoor steeds meer begon te klotsen. Dit werd op een bepaald moment zo erg dat het water er letterlijk uit klotste.
Toen zaten we opeens niet ver genoeg meer van de airconditioning af. We verplaatsten ons snel een paar rijen naar achteren, net als een aantal medereizigers. De bus zat gelukkig niet bepaald vol, dus we konden allemaal een droog plekje vinden. Vanaf een afstandje was het best een leuk schouwspel, zeker nu we niet meer nat werden. We konden er dan ook erg om lachen. En achja, we zijn ook niet van suiker he!
LAAT EEN REACTIE ACHTER