Van de hoofdstad Wellington naar de wijnen van Napier (Dag 42 t/m 46)

In onze vorige blog vertelden we al over de Tongariro Alpine Crossing die we gemaakt hadden. We hebben hier nog een aantal dagen spierpijn van gehad in Wellington. Hier hebben we een paar dagen verbleven om vervolgens van Wellington naar Napier te gaan. Hoe de dagen in de hoofdstad en deze kustplaats zijn gegaan lees je in dit reisverslag

Onderweg naar het regenachtige Wellington

Op dinsdagochtend 18 april 2023 vertrokken we weer vanuit Ohakune naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Met spierpijn in het hele lijf stapten we in de auto. Er stond een rit van bijna 300 kilometer op de teller. Ik (Erik) was niet helemaal fit, dus Judith heeft de hele rit gereden. Ze kon gelukkig goed doorrijden. Normaal nemen we altijd in de ochtend nog een tussenstop, maar dit stelden we deze keer wat uit. Net voor 12:00 uur kwamen we namelijk aan in het plaatsje Foxton.

In Foxton staat namelijk een replica van een 17e eeuwse Nederlandse graanmolen. Nadat eind jaren ’80 de Nederlandse Dirk van Til en Jan Langen in dit plaatsje kwamen wonen ontstond al snel het idee om een windmolen te bouwen. Uiteindelijk werd De Molen op 13 april 2003 officieel geopend. Onder in de molen zit tegenwoordig ook een winkeltje vol net Nederlandse producten en vanaf 2015 is naaste de molen ook Café de Molen geopend. Hier kan je échte Nederlandse gerechten eten. Zo namen wij een paar lekkere kroketten, maar er stond ook stamppot of snert op het menu.

Vanuit hier was het daarna nog ongeveer 1 uur en 20 minuten rijden tot de Airbnb die in de wijk Ngaio buiten het centrum van Wellington lag. De benedenwoning was erg ruim en zeer netjes, een perfecte plek dus om een paar dagen te verblijven. Na het installeren van onze spullen zijn we direct wat boodschappen gaan doen voor het avondeten. Die avond hebben we dan ook na de zelfgemaakte avondmaaltijd lekker op de bank tv gekeken. De spierpijn van de Tongariro Alpine Crossing begon al een heel klein beetje te zakken..

Wellington

Woensdag 19 april is een dag die we snel kunnen afstrepen. De regen kwam de hele dag met bakken naar beneden. We zijn nog even snel naar de supermarkt gegaan met de auto, maar ook van die trip kwamen we niet droog terug. We hadden er al een beetje op gerekend en de spierpijn was nog niet helemaal weg. Het kwam dus best goed uit om eens een dagje gewoon lekker niks te doen. Dat is die dag dan ook goed gelukt!

Donderdag 20 april zijn we rustig gestart. Ook deze ochtend was er regen dus hadden we de tijd om rustig te ontbijten en de was te doen. Aan het einde van de ochtend gingen we met de auto naar het treinstation om daar de trein naar het centrum te nemen. Vanuit het centraal station maakten we vervolgens een wandeling naar het Te Papa Tongarewa. Dit is het nationale museum van Nieuw-Zeeland. Het museum heeft geen toegangsprijs en we waren zeer aangenaam verrast. Vooral de tentoonstelling Gallipoli: The Scale of Our War was erg indrukwekkend met de enorme levensechte beelden op die 2,4 keer zo groot als een echt mens waren.

We hadden hierna wat honger gekregen en na en lekker Vietnamees broodje bahn mi liepen we door naar de Wellington Cable Car. Al meer dan 120 jaar rijdt dit treintje een route van 612 meter en gaat hiermee 120 meter omhoog. Vanaf het eindstation op Kelburn hadden we een mooi uitzicht over de stad. Na een korte wandeling door de botanische tuin namen we de kabeltrein terug naar het centrum van de stad. We liepen nog wat rond en bezochten wat winkels om uit te komen in de Ierse Pub Hier genoten we (ietwat vermoeid) van een lekkere cider. We sloten ons bezoek aan de hoofdstad af met een lekkere pastamaaltijd om daarna de trein terug te nemen naar Ngaio. Mede vanwege de erg fijne Airbnb hebben we een paar lekker ontspannen dagen gehad in Wellington.

Naar Napier om wijn te proeven

Vrijdag 21 April 2023 was weer een echte reisdag. Vanuit het zuidelijke puntje van Nieuw-Zeeland vertrokken we richting de oostkust. Van Wellington naar Napier was een flinke rit van 4 uur rijden. Na het ontbijt hebben we de heerlijke Airbnb netjes achtergelaten en zijn we op pad gegaan. Onderweg zijn we nog even in Shannon gestopt om even de benen te strekken en een tussendoortje. De lunch werd wederom een lekkere warme Pie in het plaatsje Dannevirke. Eigenlijk was het niet zo’n hele bijzondere dag.

Bij aankomst in Napier konden we terecht in onze Airbnb. Een erg nette slaapkamer, badkamer en zitkamertje hebben we hier. We pakte de auto om even rond te kijken in het plaatsje Napier wat bekend staat om de gebouwen in art deco stijl. Daarna hebben we lekker iets gegeten bij een Maleisisch restaurant. Daarvoor zijn we echter eerst nog naar de lokale iSite gegaan. We werden heel goed geholpen door een Nederlandse medewerkster. Door haar zouden we de volgende dag namelijk een échte wijn- en cidertour gaan doen met Hawkes Bay Scenic Tours!

Zaterdag 22 april 2023 hebben we in de regenachtige ochtend nog een poging gewaagd om de Napier Urban Famers’ Market te bezoeken. Vanwege het trieste weer en de treurige muziek was dit geen groot succes. Na een simpele lunch werden we iets na 12:00 uur opgehaald voor Hawkes Bay Scenic Tours. We zouden 4 wijnhuizen bezoeken. We begonnen bij Mission Estate Winery, het oudste wijnhuis van Nieuw-Zeeland. Samen met een Engelse vrouw en een koppel uit Australië bracht chauffeur en eigenaar John ons overal netjes naartoe. We kregen op alle plekken ongeveer 5 á 6 bodempjes om te proeven. Dit varieerde van een prosecco, rosé, witte en rode wijn.

Bij Church Road Winery kwamen ook de hapjes op tafel en konden we na weer wat glaasjes door naar naar The Filter Room Ale & Cider House voor een paar heerlijke glazen cider. We sloten de middag af bij Askerne Estate Winery. De hele middag was goed gevuld en pas rond 18:15 waren we terug bij onze Airbnb. Gids John was een hele vriendelijke Kiwi en erg gezellig gezelschap. Ook met de anderen was het erg leuk om een middag door te brengen en samen wijn te proeven. We zijn geen echte wijnkenners, en na deze middag ben ik (Erik) dat in ieder geval nog steeds niet geworden. Hoe meer ik er proefde, hoe lekkerder ze gingen smaken!