Zoals in de laatste blog beschreven zijn we zaterdag vanuit Sucre naar Tupiza gereisd. Heel hoog op ons lijstje stond namelijk de Salar de Uyuni in Bolivia, oftewel de wereldberoemde zoutvlaktes. We hadden gelezen dat Tupiza een goed vertrekpunt is om deze tour te gaan maken. In dit reisverslag lees je dan ook alles over wat we hebben meegemaakt tijdens ons verblijf in Tupiza en de tour over Salar de Uyuni in Bolivia!
Zaterdag 11 augustus 2018 (Dag 32)
We gingen dus met de bus vanuit Sucre met als eindbestemming Tupiza. Met de bus zijn we naar Potosí gereden, en vervolgens overgestapt op een bus naar Tupiza. Met een overvolle bus vol Bolivianen en een Spaanse versie van de film Ted op het scherm kwamen we in Tupiza aan. Hier checkten we in in het Mitru Hotel en gingen direct op pad om een tour te boeken naar Salar de Uyuni. Nadat we bij Tupiza Tours pas op dinsdag konden vertrekken boekten we een 4 daagse tour bij La Torre Tours, waar we op maandag konden vertrekken.
Zondag 12 augustus 2018 (Dag 33)
Met de tour in het vooruitzicht besloten we om de zondag rustig aan te doen en dus kwamen we niet verder dan een wandeling te maken door het stadje waar Judith bijna nog werd aangevallen door wat honden, waardoor we maar snel een plekje aan het zwembad uit gingen zoeken.
Maandag 13 augustus 2018 (Dag 34)
De volgende ochtend moesten we ons om 7:30 aan de overkant van de straat melden waar het kantoor van La Torre Tours zat. We werden ingedeeld met een Spaans/Engels stel Philippa en Rubén en onze gids Aide en chauffeur Luiz. Hier zouden we de komende 4 dagen mee op gaan trekken tijdens de tour naar Salar de Uyuni in Bolivia. De eerste dag bracht ons na een kort stukje rijden al naar enkele prachtige vergezichten vlak buiten Tupiza. Na een eind verder rijden over bergachtige onverharde wegen kwamen we vervolgens bij de rotsformaties van Ciudad del Encanto.
Hierna brachten we een bezoek aan Pueblo Fantasma. Deze ruïnes van een oud mijnstadje in de tijd van de Spaanse bezetting werd ook bewoond door verschillende Viscachas, die we door hun kleur goed moesten zoeken. (Onze goede vriend Wikipedia legt graag uit wat dit is!) Nadat we bij zonsondergang het hoogste punt hadden bereikt kwamen we aan bij het 1e hostel. Dit hostel was erg basic maar we kregen net als eerder die dag erg lekker te eten van onze gids, die ook onze kok was deze dagen. Goed aangekleed en in een slaapzak onder de dekens gingen we de ijskoude nacht in.
Dinsdag 14 augustus 2018 (Dag 35)
De volgende ochtend moesten we erg vroeg uit en met een slechte nacht achter de rug gingen we weer op pad. Onze reisgenoten Philippa en Rubén bleken een gezellig stel te zijn en we hadden het gezamenlijk dan ook erg naar ons zin. We begonnen de dag met een stop bij een lamahotel, waar we lekker foto’s konden maken van lama’s. De tweede stop was bij een meer dat grotendeels bestond uit Borax.
Gelukkig had deze dag veel stops en kwamen we na een bezoekje aan de groene lagune een vos tegen die we wat brood hebben gevoerd. Hierna konden we voor de lunch nog lekker relaxen in een van de warmwaterbaden.
De lunch was zoals alle dagen erg goed en zeer uitgebreid en met een volle maag konden we dus verder op pad. In de middag bezochten we eerst de geisers van dit gebied, waar we een Italiaanse toeriste nog languit in de modder zagen vallen.
We sloten de dag vervolgens af met een bezoek aan de rode lagune. Deze lagune wordt bewoond door flamingo’s, en in de zomer zijn er dit zelfs 30.000. In de winter blijven er gelukkig ook nog een aantal achter, dus we hebben nog mooie plaatjes kunnen schieten. Eenmaal aangekomen bij onze 2e slaapplaats moesten we helaas lang wachten op onze avondmaaltijd, dus gingen we met een volle maag onze bedjes in. Zoals alle nachten deelden we de kamer met Philippa en Rubén, en dat ging gelukkig uitstekend.
Woensdag 15 augustus 2018 (Dag 36)
De 3e dag stond in het teken van rotsen. We begonnen met een rotsformatie waarin onder andere de wereldbeker was te herkennen (en hebben hier zelfs nog een berg(je) beklommen!) en trokken hierna verder naar het zwarte meer waar we weer viscachas konden spotten. Alvorens we met de Jeep naar ons zouthotel reden zijn we eerst nog langs de enorme Anacondakloof gereden.
Bij aankomst in het zouthotel zijn we na een snelle douche (lekker weer na een paar dagen!) direct doorgereden naar de dichtstbijzijnde zoutvlakte van Salar de Uyuni om daar de zonsondergang te zien.
Donderdag 16 augustus 2018 (Dag 37)
De laatste dag van onze tour stond in het teken van de zoutvlaktes van Salar de Uyuni. Deze zoutvlakte van meer dan 10.000 km2 was zeer onwerkelijk om te zien en bood daarnaast de gelegenheid om erg grappige foto’s te maken. Voordat we de grappige foto’s zijn gaan maken waren we de dag gestart met een bezoek aan Isla Incahuasi waar we de zonsopkomst hadden gezien.
Voordat we Philippa en Rubén in Uyuni af zouden zetten, zijn we als allerlaatste stop nog naar een begraafplaats van treinen gegaan net buiten Uyuni om hier wat leuke foto’s te maken.
Zeer moe maar voldaan zijn we vanuit Uyuni terug naar Tupiza gereden. Luiz pikte onderweg nog wat mensen op, dus met een volle Jeep kwamen we weer in Tupiza aan waar we direct weer bij ons hotel konden inchecken. Inmiddels zijn we al in Argentinië beland, maar daar vertellen we volgende keer meer over!
Erik en Judith wat weer een mooi verslag en foto’s
Ha Erik en Judith ongelofelijk wat jullie allemaal zien en beleven nog veel reisplezier