Zoals we in onze vorige blog al vertelden hadden we een paar mooie dagen achter de rug in San Gerardo de Dota. Het was echter tijd om verder te reizen naar onze volgende bestemming in Costa Rica, en dat zou Arenal worden. In dit reisverslag lees je hoe deze dag eruit kwam te zien!
Zaterdag 13 augustus 2016 (Dag 13)
Vanochtend zijn we weer vertrokken vanuit het nevelwoud in San Gerardo de Dota. De eerste tussenstop zou in Escazu zijn. Dit is een vrij chique buitenwijk van San José. Hier gingen we een bezoek brengen aan een voormalig teamgenoot van Rimboe 3 en oud inwoner van Wouwse Plantage, Ramon Tico. Al voor onze reis heb ik contact met hem gehad over het bezoek. Afgelopen week hebben we opnieuw contact gehad waarin hij aangaf waar we naartoe moesten komen.
Escazu
Helaas liet mij GPS me een beetje in de steek maar kwamen we na 1 keer fout rijden toch na ongeveer 2 1/2 uur rijden op het juiste adres aan. Ramon woont met zijn gezin in een prachtige compound voorzien van alle luxe. Vol enthousiasme stond hij ons bij zijn huis op te wachten en liet hij de woning en de compound zien.
Ook was hij zo vriendelijk om wat van onze kleding te laten wassen, wat ons erg goed uit kwam. Na de rondleiding hebben we gezellig wat bijgepraat en heeft hij een heerlijke lunch voor ons bereid. De barbecue ging aan en we kwamen niets te kort. Ondanks dat het bezoek maar een paar uurtjes was hebben we erg van zijn gastvrijheid genoten. Omdat wij voor het donker op onze eindbestemming wilden zijn, en Ramon zijn vrouw en kinderen van het vliegveld op moest gaan halen zijn we rond 13:45 weer vertrokken. Er wachtte ons immers nog een flinke tocht naar het Arenal Observatory Lodge in het groene hart van Costa Rica.
Arenal Observatory Lodge
Toen we eindelijk de drukke omgeving van San José waren ontvlucht kwamen we via allerlei kronkelende bergweggetjes rond 17:45 bij een erg lang zandpad aan. Na een kwartier volledig door elkaar geschud te worden zagen we eindelijk de ingang van de lodge. Het was een flinke tocht, maar het lijkt wel de moeite waard te zijn. Vanuit de lodge is er een prachtig zicht op de vulkaan, al werd het al snel donker en hopen we morgen meer te kunnen zien. De kamers zijn ruim en netjes.Het is hier een stuk warmer, maar vlak voor we gingen eten brak de hemel open en was er een enorme bui die gepaard ging met de nodige indrukwekkende flitsen. Het regende zelfs zo erg na het eten dat we met een busje naar de kamer werden gebracht. Hier ontdekten we echter al vrij snel de aanwezigheid van een insect in onze kamer.
Nou is dat niet zo vreemd hier, maar het ging hier om een erg groot gevaarlijk uitziend vliegend insect. Aangezien het plafond zo hoog was dat we er niet bij konden besloten we de receptie maar te bellen. We voelden ons een stel watjes, maar dit bleek niet geheel terecht nadat de medewerker toch al vrij snel aangaf dat het hier ging om een behoorlijk gevaarlijk beest wat ons wel eens erg lelijk had kunnen steken. Met wat moeite wist hij met een lange bezem het beest te verjagen en middels de ouderwetse methode het beest helemaal plat te stampen. Eind goed al goed, al hadden we het wel even benauwd gekregen. Morgen staat er in ieder geval een canopy tocht op het programma en gaan we de omgeving nog verder ontdekken. Maar nu eerst maar eens gaan slapen!
Jeetje, wat maken jullie een prachtige reis en jullie maken wat mee. Geweldig om steeds jullie verhalen te lezen, kijk er iedere dag naar uit! Super gaaf. Geniet er nog van. Gr. Van Ons
Het is zondag dus eerst maar eens de tijd genomen om jullie verhalen te lezen, want ik lag een beetje achter. Wat een geweldige reis zijn jullie aan t maken. Ik geniet gewoon met jullie mee!