Als fanatiek reiziger verzamel je door de jaren mensen om je heen die ook dezelfde passie voor reizen hebben. In de rubriek Vrienden van Reisprins delen onze reisvrienden hun mooiste reisverhalen. Na de reisinterviews met Mario, Steff en Joep zijn we ditmaal beland bij een dame. In deze aflevering heb ik namelijk een reisinterview gehad met Eva de Mits.
Eva hebben wij ontmoet tijdens onze reis door Zuid-Amerika. In Campo Grande in Brazilië hebben we haar samen met haar vriendin Sarah ontmoet voordat we gezamenlijk naar een meerdaagse tocht naar de Pantanal vertrokken. Tijdens deze drie dagen in de Pantanal hebben we veel met elkaar opgetrokken en erg leuk contact gehad. Dit samenzijn is vervolgens nog doorgegaan in Bonito waardoor we bijna een week met elkaar hebben opgetrokken. We waren erg benieuwd naar de reishistorie en toekomst van de vrolijke en onbevangen Eva en besloten haar daarom enkele vragen voor te leggen.
Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Eva, ik kom uit het Vlaamse Waarschoot en ik ben student. Ik zit in mijn laatste jaar bio-ingenieurswetenschappen aan de Universiteit Gent (afstudeerrichting landbouwkunde) dus binnenkort stap ik eindelijk het werkleven in. Momenteel ben ik volop bezig aan mijn eindwerk over de rijstteelt in Vietnam en probeer ik te bedenken welke job ik precies wil gaan doen.
Ik hou er voorlopig het typisch Vlaamse studentenleven op na: wanneer het nodig is ga ik naar de universiteit, of blijf ik gewoon in bed liggen om lekker te niksen en de nieuwste serie te bingewatchen (zo gaat dat nu eenmaal als je lessen niet verplicht zijn). Ik ben een bezige bij. Voor school ga ik graag werken in cafeetjes of gezellige bibliotheken, ik wandel en zwem graag en ik spreek met veel vrienden af. Om te brunchen en bij te kletsen, om te dineren en bij te kletsen, om er ’s avonds eentje te gaan drinken en bij te kletsen, of om te dansen tot de vroege uurtjes en allesbehalve te kletsen (want de muziek staat te luid). Ik verdien een centje bij door te werken in een kleine start-up die flessen gin, whisky en bier ontwerpt.
De liefde van mijn leven is sinds vijftien jaar mijn klarinet en ik ben onlangs tot de conclusie gekomen dat ik die best wel goed kan bespelen. Oefening en vele jaren plankenkoorts baart kunst! Natuurlijk reis ik ook erg graag. Ik ben nog jong (24) en heb al heel wat gezien. Daarom een kleine “shout-out” naar mama en papa die mijn broers en mij overal mee naartoe namen.
Wat is de eerste reis die je hebt gemaakt?
Blijkbaar was dat Almería. Maar daar weet ik niets meer van, zoals de meeste dingen die mij overkwamen toen ik twee jaar oud was.
De eerste keer dat ik echt zelf op reis vertrok, ging ik een vriend in Finland bezoeken. Die was daar op ERASMUS (een officieel erkend uitwisselingsprogramma binnen Europa). Ik was al dikwijls op reis geweest met mijn familie, en had een paar kleine reisjes achter de rug met vrienden. Dus aan ervaring niets te kort en nerveus ben ik nooit geweest.
Omdat de vliegtickets richting Finland niet voor studentikoze prijzen verkocht werden koos ik ervoor om zo weinig mogelijk centjes te verbruiken en zo veel mogelijk ervaringen op te doen. Het gevolg was wel dat ik een grote omweg moest maken. Ik nam de trein naar Brussel, de Flixbus naar Bremen, het vliegtuig naar Tampere (Finland) en uiteindelijk de sneltrein naar Seinajöki. Daar stond mijn maatje Robbe hevig zwaaiend naar mij te lachen op het perron.
Voor sommigen klinkt dit misschien gek, maar ik maakte er een road trip van. Overal nam ik de tijd om de buurt te verkennen, at wat plaatselijke delicatessen en genoot van de rust en het alleen zijn. Die paar dagen in Finland blijven ook een fantastische herinnering. Het is dan ook een grote aanrader om iemand te bezoeken die in het buitenland woont. Je ervaart een plek op een heel andere manier, ziet dingen die je anders nooit zou zien en je bent veel meer bewust van het dagelijkse leven in een ander land. Mijn terugreis ging via het kleine maar pittoreske Gdansk (Polen), vanwaar ik het vliegtuig terug naar Brussel nam. Het was een intensieve maar zeer memorabele week. Ik was toen eenentwintig.
Welke landen heb je allemaal al bezocht?
Een paar jaar geleden kreeg ik van een vriendin zo’n scratch map cadeau, om landen weg te krassen waar ik al was geweest. Superleuk om op te hangen en jezelf te herinneren aan al die leuke momenten. En wat gemakkelijk om deze vraag te beantwoorden! (Dit kunnen wij overigens volledig bevestigen aangezien wij ook al jarenlang een “scratch map” aan de muur hebben hangen!)
Even snel achter elkaar opgesomd: België, Nederland, Luxemburg, Groot Brittannië, Frankrijk, Spanje, Portugal, Italië, Zwitserland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Montenegro, Griekenland, Hongarije, Polen, Finland, Noorwegen, Ijsland in Europa. Buiten Europa ben ik al in de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland, Verenigde Arabische Emiraten, Jordanië, Israël, Costa Rica, Marokko, Brazilië en ten slotte Vietnam geweest, waar ik in 2019 vier maanden heb gewoond.
Ik ben mij bewust van het geluk dat ik heb met een familie die heel graag reist, anders was mijn lijstje niet zo lang geweest. Ik wil nog een heleboel zien, ook in de landen waar ik al geweest ben. Als je Lissabon gezien hebt, ken je Portugal nog niet. De wereld blijft voor mij gigantisch, en ik heb geen haast.
Welke reis heeft de meeste indruk op je gemaakt?
Hier kan ik echt niet kiezen dus zijn het er drie geworden!
Het zuidwesten van de Verenigde Staten, omdat ik twaalf jaar oud was en nog nooit zo’n lange tijd en zo ver weg was geweest. Voor het eerst zag ik zulke indrukwekkende landschappen.
IJsland, omdat de aarde daar niet meer werelds is. Het is het land van ijs en vuur. Waar je als nergens anders merkt dat de natuur beweegt. Waar natuurlijke kleuren synthetisch lijken en de omgeving nog zo woest is dat je je afvraagt hoe die eerste mens daar ooit is durven komen.
Costa Rica, omdat ik smoorverliefd werd op tropische wouden. Je wordt omringd door de schoonheid van exotische dierentuindieren die niet opgesloten zitten, en door planten die bij ons alleen in plastic versie kunnen overleven (grote plantenliefhebber). Daarnaast wordt je ook nog eens overspoeld door de warmte van de Latino bevolking.
Hoe bereid je je voor op een reis?
Ik bereid me eigenlijk heel weinig voor. Ik voel me als een vis in het water als ik reis, en pas me snel aan nieuwe situaties aan. Op voorhand alles strikt plannen is dus niet nodig. Als mijn keurig uitgezochte vlieg- of treinticket geboekt is kan ik vertrekken. Ik hoef zelfs niet altijd te weten waar ik zal slapen. Sommige dingen kun je het best ter plaatse onderzoeken en dat is vandaag de dag ook heel makkelijk om te doen. Tegenwoordig kom je met je smartphone gigantisch ver. Het hele internet staat erop, met recensies en aanbevelingen, en de meest gedetailleerde wereldkaart, zodat je nooit je weg verliest (al kan dat ook eens leuk zijn).
Toch kan ik voor mijn vertrek uren spenderen op het internet, omdat ik enthousiast ben en het meeste uit mijn trip wil halen. Ik ben ook grote fan van reisgidsen. Ik lees graag en kom liefst zoveel mogelijk te weten over de plek waar ik ben. Als ik al vertrokken ben lees ik echter pas het meest. In het vliegtuig, in de bus, in mijn bed voor ik ga slapen, zelfs in de kerk die ik bezoek of in het cafeetje waar ik even pauzeer.
Wat is de meest indrukwekkende activiteit die je tijdens een van je reizen gedaan hebt?
In Queenstown (Nieuw-Zeeland) ben ik van een brug gesprongen (aan een bungeekoord uiteraard). Ik herinner me vooral dat ik heel hard schreeuwde, in plaats van te genieten van die vrije val. Dus leuker was de helikoptervlucht boven de Grand Canyon met mijn familie, een echte klassieker maar adembenemend.
Ben je nieuwsgierig of het misschien ook wel iets voor jou is om boven de Grand Canyon te vliegen in een helikopter?
Een tijd terug hebben wij er toevallig nog een artikel over geschreven, check dit artikel hier!
Is er ook wel eens iets mis gegaan tijdens een van je reizen?
Eigenlijk vind ik het wel gek, maar ik kan mij geen moment bedenken waarop iets echt is misgegaan. Soms mis je een bus of een trein, of is je hotel niet wat je verwacht had. Maar die dingen zijn heel rap opgelost. Je bijt dan even door en laat het al het ander moois niet verpesten.
Ik heb wel een favoriet toen-liep-het-bijna-mis-verhaal. Onze familie reed door een filmlandschap in het zuidwesten van de Verenigde staten, helemaal in “the middle of nowhere”. Geen huizen en levende ziel te bespeuren. Er was enkel die stereotiepe eenzame weg door het woestijnlandschap dat op en neer slingerde tussen de heuvels. Onze tank was bijna leeg. Mijn vader heeft er talent voor om kalm te blijven (zeker met een nerveuze mama naast zich en drie energieke kinderen op de achterbank) en gaf gas wanneer we omhoog moesten en liet de auto bollen als we naar beneden reden, om benzine te sparen. We zouden gestrand zijn, met ons vijf, zonder veel eten of drinken daar in de woestijn, hadden we niet plots tóch een huis gepasseerd.
Ik begreep er niet veel van op dat moment, maar een grote, stoere Amerikaan heeft al kletsend met mijn papa onze tank volgegoten met benzine. Hij wilde geen bedankje en geen geld aannemen want hij was brandweerman. Het was “zijn plicht om zijn medemens te helpen”. Toen mijn vader erop aandrong, zei hij dat hij embleempjes van brandweerkorpsen verzamelde. Toen wij terug in België waren, heeft papa hem een hele reeks Vlaamse brandweerembleempjes opgestuurd. Ontroerend, toch?
Wat is de favoriete bestemming die je al eens bezocht hebt?
Ik heb door een ERASMUS uitwisseling vijf maanden in Córdoba (Spanje) gewoond toen ik tweeëntwintig was. Als er één plaats is die ik altijd met me meedraag, dan is het mijn Córdoba.
Welke locatie/bestemming/activiteit raad je echt aan om eens te bezoeken?
Gent! Ik bedoel het ludiek, maar soms moet je het ook echt niet ver gaan zoeken. Ik ben student in Gent en hou ontzettend veel van haar. Het is er zo mooi. Het is er rustiger dan Brugge, charmanter dan Antwerpen en belangrijker dan Brussel (al ben ik niet onpartijdig). Toen ik een paar maand geleden in Vietnam woonde, miste ik Gent het meest van al. Toen ik terugkwam heb ik als geen ander haar schoonheid geapprecieerd. Gent kan perfect een daguitstapje zijn.
Voor degenen die daarmee geen genoegen nemen: ga naar Parijs, want als je één stad gezien moet hebben, is het deze (al ben ik nog nooit in New York of Tokio geweest). Mijn Franse vrienden zijn minder fan, maar ik vind dat de lelijkheid van Parijs haar charme compleet maakt. En omdat ik het meest van natuur houd: IJsland. Maar ga alsjeblieft niet allemaal, want de ongerepte schoonheid van IJsland mag (of moet) ongerept blijven.
Heb je misschien een specifieke film of lied wat voor jou aan een bepaalde reis gelinkt is?
Time is ticking van de Isbells. Toen ik zestien was, gingen we naar Nieuw-Zeeland. Ik had toen de leeftijd waarop je op ieder moment van de dag geëntertaind wilt worden. Dus heb ik twee weken lang in de auto zitten luisteren naar mijn IPod, met mijn favoriete liedjes op repeat. Er zijn er nog een paar in die afspeellijst die me meteen terugsleuren naar de groene heuvels van Nieuw-Zeeland, maar dit lied kwam als eerste in mij op.
Is er iets wat je altijd meeneemt op reis ?
Mijn zakmes, want je weet nooit wanneer dat van pas komt. Bijvoorbeeld om een appeltje te schillen, of een touwtje mee door te snijden. Ik ben een scout en het is mijn hebbedingetje.
Je hebt vast wel een volgende reis op de planning staan?
Vorige week ben ik met mama naar Wenen gegaan, een echte moeder-dochter uitstap. Daar had ik enorm naar uitgekeken. Dus even geen plannen nu. Ik studeer binnen drie maanden af en daarna stap ik nog niet meteen het werkleven in. Ik ben nu aan het sparen en de kans is groot dat ik mijn boeltje pak en er een paar maanden tussenuit ga nu het nog kan. Dat zou dan zomaar eens Amerika kunnen worden.
Wat is jouw gouden tip voor op reis?
Neem niet te veel kleren mee! Mensen denken dat ze zeven outfits nodig hebben op één week tijd, wat een mop. Al heb ik dat zelf nog maar heel recent geleerd!
Verder zou ik zeggen: neem je tijd, maak je niet te veel zorgen en durf vooral te praten tegen de mensen rondom je. Vreemdelingen zullen je in 90% van de gevallen heel aangenaam verrassen en vaak is iedereen ongelooflijk behulpzaam. Zelfs al spreken jullie niet dezelfde taal! Als je een probleem hebt, hoef je je maar om te draaien en iemand aan te spreken. Ik reis om mooie dingen te zien en om veel bij te leren, maar het zijn de mensen die ik ontmoet die de allermooiste herinneringen maken.
Wil je tenslotte nog iets toevoegen aan deze uitgebreide reeks vragen?
Enkel dat (als echte millennial) als je al het moois in de wereld ziet, breekt het je hart wanneer je geconfronteerd wordt met haar lelijkheid. Draag zorg voor elke bestemming waar je heen gaat, reis verstandig. Wees diervriendelijk, milieuvriendelijk, mensvriendelijk. En geniet. Nu genoeg uitgelegd en peten getekend! (Eentje voor de Vlamingen ;-)).
Maak jij ook mooie reizen en wil je net als reisliefhebber Eva de Mits een reisinterview af laten nemen?
Laat dan hieronder een reactie achter of stuur ons een email!
LAAT EEN REACTIE ACHTER